AQUÍ tes a biografía do homenaxeado este ano
no 17 de maio:
DÍA das LETRAS GALEGAS
A INFORMACIÓN ESTÁ SACADA DA WEB do CONSELLO da CULTURA GALEGA.
Florencio Delgado Gurriarán, avogado, milítante galeguista
Florencio Delgado Gurriarán, avogado, milítante galeguista
e poeta exiliado en México
O poeta Florencio Delgado Gurriarán exerceu a avogacía no Barco de Valdeorras, onde se afiliou ao Partido Galeguista (PG). En 1939 exiliouse en México, país no que se integrou e no que seguiu loitando polo ideal galeguista como creador das revistas Saudade e Vieiros, fundador do Padroado da Cultura Galega e como representante na delegación de Galeuzca en México. Publicou os poemarios Bebedeira (1934), Galicia infinda (1963), Cantarenas (1981) e O soño do guieiro (1986).
Designado como autor ao que se lle dedica o Día das letras Galegas do ano 2022, Florencio Delgado Gurriarán naceu o 27 de agosto de 1903 en Córgomo (Vilamartín de Valdeorras). Despois, por motivo da profesión de seu pai, perito agrícola e funcionario do Ministerio de Fomento, toda a familia viviu en Ourense, Palencia e Valladolid, onde Florencio estudou a carreira de Dereito entre 1918 e 1924.
Rematada a carreira e cun novo destino do pai na Coruña, a familia instálase en Córgomo e Florencio decide preparar oposicións a rexistrador da propiedade. Abandona o intento de facerse rexistrador e comeza a traballar como avogado no Barco e a colaborar nos xornais El Heraldo de Galicia, de Ourense, e en A Nosa Terra. Acadada unha notable sona como avogado e como poeta, ao instaurarse a República e reorganizarse as forzas políticas clandestinas durante a ditadura de Primo de Rivera (1923-1930), en Delgado Gurriarán aséntanse os seus ideais republicanos e plenamente galeguistas. Comezou a militar no Partido Galeguista (PG), fundando en decembro de 1931, moi comprometido, sobre todo, coa defensa do seu tesouro máis prezado, o idioma que aprendeu a falar coa súa xente da terra de Valdeorras e a escribilo de forma autodidacta lendo os Aires da miña terra de Curros Enríquez. Como militante do PG e socio protector do Seminario de Estudos Galegos, en xaneiro de 1934 asistiu en Ourense á III Asemblea anual do partido en representación do grupo de Córgomo-Portela. Alí coñeceu a Castelao.
Guerra Civil
Dada a súa militancia galeguista e incorporado á Fronte Popular, ao estalar a guerra civil o desasosego amedrentou a Florencio, que nun principio estivo agochado en varios lugares de Valdeorras e en Valladolid. En outubro de 1936, fuxindo por Portugal, logrou embarcar clandestinamente no Porto con destino a Bordeos. Viviu nesa cidade e en París, ata que en xaneiro de 1938 pasou á Barcelona republicana, onde se integrou na Subsecretaría de Armamento e despois no Servizo de Información Periférico do Estado Maior do Exército de Terra.
Entre os refuxiados galeguistas e comunistas establecidos neses anos bélicos en Barcelona, e contando co financiamento das Sociedades Hispanas Confederadas (SHC), creadas en Nova York para axudar á República, Florencio involucrouse no plan de organizar e facilitarlle amparo aos guerrilleiros do maquis galego, e mais a outros que xa estaban refuxiados en Portugal.
En Barcelona, Castelao encargoulle importantes angueiras relacionadas co PG, na Solidariedade Galega Antifeixista, organización unitaria creada para fornecer axuda aos combatentes e refuxidados galegos da zona republicana. Máis tarde, de novo en Francia, tería o cometido de organizar a evacuación dos refuxiados políticos españois confinados nos campos de internamento franceses e, en colaboración coas SHC neoirquinas, e os organismos de axuda creados polo Goberno da República, nomeadamente o SERE (Servicio de Evacuación de Refugiados Españoles), fretar os barcos Sinaia, Ipanema e Mexique, nos que moitos perdedores da guerra se dirixiron en 1939 a México. Tamén colaborou en Nueva Galicia, publicación quincenal (maio 1937-xullo 1938) vencellada aos comunistas galegos, subtitulada Portavoz de los antifascistas gallegos. Nesta revista, e asinando como Florencio, publicou os poemas «Amencer», «Ía a misa de doce», «Levan a Cristo por fóra», «Un vello falanxista», «Home pequeno-fol de veneno» e «Foliada para o día da victoria». Nesa mesma revista Castelao colaboraría coa serie «Verbas de chumbo», onde abordaba diversas cuestións do nacionalismo galego desenvolvidas no libro Sempre en Galiza.
Exilio
Como un refuxiado máis, Florencio chegou a Veracruz no buque Ipanema en xullo de 1939. Logo duns días de estadía en México DF, o cineasta Carlos Velo conseguiu que nomeasen a Delgado Gurriarán delegado en Toluca do SERE. Despois deste primeiro traballo, Florencio instalouse en DF e dedicouse á venda de produtos como fertilizantes, zapatos finos, aceite, pólizas de seguros… En 1949 entrou como visitador médico do Laboratorio Queralt Mír, primeiro como axente na capital e despois en Guadalajara, onde desempeñou cargos de alta responsabilidade ata 1973, ano en que se xubilou.
Como militante do PG, Florencio estivo sempre moi activo nos círculos galeguistas de México. Xunta López Durá redactou a versión mexicana do pacto Galeuzca, fixo parte da delegación do Consello de Galiza de México e participou nas reunións dos exiliados republicanos españois para preparar a sesión parlamentaria no Palacio Municipal da praza do Zócalo de México o 9 de novembro de 1945. A insistencia dos parlamentarios galeguistas, nomeadamente de Castelao, nesa xuntanza propiciouse a constitución da Comisión do Estatuto Galego. Tamén foi un dos promotores do Padroado da Cultura Galega, fundado en 1953, que promoveu a emisión radiofónica Hora da cultura galega, que despois cambiou o título polo de Hora de Galicia. No ano 1959, recollendo as intervencións e colaboracións radiofónicas nas que Florencio participou decotío, o Padroado publicou o libro Presencia de Galicia en México. E o Padroado tamén impulsou a publicación da revista Vieiros.
Obra poética
Os vértices da poesía de Delgado Gurriarán xiran arredor de tres eixes temáticos e estilísticos: a obra lírica e sensual de Valdeorras, compilada no libro Bebedeira; a poesía de loita e defensa da lingua galega e belixerante contra o fascismo, que se publicou sobre todo en Nueva Galicia e se recolleu no libro O soño do guieiro. O terceiro eixe é o da poesía crioula recollida nas revistas Saudade e Vieiros e no libro Galicia infinda, na que o autor mostra a súa admiración pola realidade mexicana e a capacidade da lingua galega para dialogar cun sistema literario tan diferente como o mexicano.
Delgado Gurriarán deuse a coñecer como poeta en xornais e revistas da súa época, pero o seu primeiro libro de poesía foi o titulado Bebedeira, publicado en 1934 como n.º 60 da editorial Nós, dirixida por Ánxel Casal. Trátase dun poemario moi relacionado coa denominada Xeración do 25 e coa escola hilozoísta de Amado Carballo, aínda que a natureza valdeorresa dos versos de Bebedeira son máis esgrevios cós de Proel, máis condicionados pola suavidade da bisbarra do Lérez. En Bebedeira, moi ben aceptado pola crítica coetánea de Fernández del Riego, Carballo Calero, A. Villar Ponte, Xohán Luís Ramos e Otero Pedrayo (Hoxe, como un merlo, pico en troques de cereixas, os acios dos poemas de Bebedeira), reúne moitas das poesías escritas desde 1931 con achegas máis recentes.
Case trinta anos despois de Bebedeira, o poeta valdeorrés publicou como n.º 12 da colección Salnés da editorial Galaxia o libro Galicia infinda (1963), 43 poemas nos que a través de cinco apartados («Cantarenas», «Valdeorras», «Castiñeiros», «Varia» e «Poemas mexicanos») se recollen poemas da posguerra. Os «Poemas mexicanos» son os que, en opinión de Carballo Calero, achegan a este apartado un feitío máis innovador e exótico polo gran número de palabras americanas empregadas acompañadas de termos galegos dialectais, que converten a lingua dos poemas nunha especie de crioulo galego americano.
En Ediciós do Castro publicou en 1981 o poemario Cantarenas no que aos poemas de Bebedeira, engádelle outros que o autor denomina «Valdeorresas» e «Dionisias». Finalmente, como n.º 3 da colección Opúsculos de Poesía de Ediciós do Castro, en 1986 publicou O soño do guieiro, libro que toma o título dun poema publicado na revista Galicia do Centro Galego de Bos Aires para conmemorar o vintecinco cabodano de Castelao. E no que se recollen algúns poemas da guerra, moitos deles xa publicados no Cancioneiro da Loita Galega, e poemas do exilio.
Saudade
A primeira empresa sociocultural creada polos galeguistas de México foi a revista Saudade, por iniciativa dos militantes galeguistas establecidos no país. Subtitulábase Verba galega das Américas, redactada integramente en galego e editada pola Irmandade Galeguista e o Grupo Saudade, que publicou o seu primeiro número o 25 de xullo de 1942. A dirección dos dous primeiros números (1942 e 1943) correu a cargo de Xosé Caridad Mateo, responsabilidade que recaeu en Ramiro Illa Couto no terceiro número (maio de 1943) e en Ramón Cabanillas Álvarez no número catro (xullo de 1943). Ademais dos citados compoñían a redacción Florencio Delgado Gurriarán e Carlos Velo.
Saudade non volveu aparecer ata 1952 e mantívose ata agosto de 1953. Nesta segunda etapa da revista amplíase o consello de redacción coa incorporación de Roxelio Rodríguez de Bretaña, Manuel Porteiro Viñas, o socialista Marcial Fernández e o comunista achegado ao galeguismo Luís Soto. Na nova xeira só se publicaron os números extraordinarios do 25 de xullo de 1952 e de 1953 nos que incorpora colaboracións de galeguistas do interior: Otero Pedrayo, Cuevillas, Pura Vázquez, Álvaro Cunqueiro e Ben-Cho-Shey.
Cancioneiro da loita galega
Publicado pola delegación mexicana do PG, coincidindo co Día de Galiza de 1943 e coa edición do último número da primeira xeira de Saudade, aparece en México o libro colectivo titulado Cancioneiro da loita galega. O libro, de 160 páxinas, ábrese cunha cantiga de Afonso IX de León («Quen da terra levou cabaleiros») e ao que seguen o «Himno Galego» de Pondal, o «Himno das mocidades galeguistas» de Alfredo Brañas e o «Himno de Solidaridade Galega» de R. Cabanillas. E a partir de aí unha serie de composicións anónimas ou asinadas con pseudónimo (X. Brigancio, Nadel, R. Miño, C. Lamas e B. Lérez) aos que seguen un poema de Pondal, un de Cabanillas e outro de Emilio Pita, e remata cunha pequena escolma do libro A gaita a falare de Rey Baltar. En 1996, nunha edición prologada e ao coidado de Xesús Alonso Montero, na serie Documentos de Ediciós do Castro publicouse unha edición facsímile deste Cancioneiro.
Baixo o pseudónimo de “Nadel”, que en alemán significa “agulla” ou “alfinete”, escóndese a personalidade poética de Delgado Gurriarán, o autor máis presente con case un terzo das composicións da antoloxía, que son facilmente identificables pois o mesmo Florencio incluíu once dos doce poemas do Cancioneiro no seu libro titulado O soño do guieiro (1986). De entre todos eles, pola súa fondura emotiva destaca o titulado «Morte de Alexandre Bóveda» (¡Irmán Alexandre Bóveda, abrente da nosa terra!).
Vieiros
Revista caracterizada pola súa extraordinaria pulcritude estética e de contidos ideoloxicamente comprometidos co nacionalismo galego. Editada polo Padroado da Cultura Galega de México publicáronse catro números moi espazados entre si, o primeiro en 1959, o segundo en 1962, o terceiro en 1965 e o cuarto en 1968.
Vieiros defendía un pluralismo ideolóxico, en galego ou portugués. A pesar da maior importancia que tiña a literatura, Vieiros sempre tratou de ser unha revista interdisciplinaria e acollía artigos de economía e industria, historia e antropoloxía. Nos dous primeiros números figuran como directores Luís Soto, Florencio Delgado Gurriarán e Carlos Velo. Nos dous restantes, Florencio por desavinzas coa dirección do Padroado que encubría coa escusa de estar residindo en Guadalajara, a 1000 km do Distrito Federal, foi substituído polo tamén galeguista Xosé Caridad Mateo.
No primeiro número, con 68 páxinas a cor primorosamente ilustradas por Carlos Maside e Arturo Souto, a achega de Delgado Gurriarán foron nove poemas mestizos. O segundo número aumentou o número de páxinas a 84 e incorporou como artistas gráficos a Conde Corbal e Xosé Luís de Dios e aos escritores do grupo Brais Pinto. No n.º 4, que se presentaba cunha capa de Xaime Quessada, Gurriarán publica un poema e unha tradución de Rimbaud.
Luís Soto, que nos anos da publicación de Vieiros xa podía visitar Galicia, foi recadando artigos de Ramón Otero Pedrayo, Domingo García Sabell, Ramón Piñeiro, Ramón Martínez López, Xosé Luís Méndez Ferrín, Manuel María e Bernardino Graña. E foi Celso Emilio Ferreiro quen en Vieiros publicou por primeira vez o emblemático poema «Carta a Fuco Buxán».
Tradutor
A obra publicada por Delgado Gurriarán complétase coas súas traducións da poesía francesa ao galego. En 1982, el mesmo recoñecería: Eu, como exercicios para arrequecer o meu pobre vocabulario galego, fixen tantiñas traduzóns, ou máis ben paráfrases, de poemas de sobranceiros poetas franceses. A Federación de Sociedades Galegas de Bos Aires, para celebrar o vixésimo quinto aniversario da súa fundación, convocou un certame literario no que, entre outros temas, se solicitaba a versión galega de poesías de dez poetas franceses ou ingleses modernos. E tres coleccións foron premiadas: unha de poesías inglesas (Plácido Castro), unha de poesías inglesas e francesas (Lois Tobío) e outra de poesía francesa traducida por Florencio Delgado Gurriarán. A escolma de obras premiadas foi publicada en 1949 pola editorial Alborada nun volume conxunto co título de Poesía inglesa e francesa vertida ao galego. O poeta valdeorrés inclúe na súa selección poemas de Verlaine, Mallarmé, Paul Valéry, Paul Clauidel, Jean Cocteau, La Rochelle e outros.
Coda
Cando no ano 1958 a Comisión Liquidadora de Responsabilidades Políticas lle concedeu o indulto, Florencio comezou a pensar na posibilidade de viaxar a Valdeorras, o que acontecería por primeira vez en 1968. Volveu en 1976, desta vez máis interesado por coñecer en detalle os tentos de refundación do Partido Galeguista, ao que Florencio lle prestou fidelidade permanente e que tentou fortalecer tanto en Galicia como en México. Como resumo do que significou para el a súa condición de refuxiado, Florencio declaroulle á historiadora mexicana Dolores Pla en 1979 que ser refuxiado era un sentimento penoso, pero heroico: aquí venimos por haber luchado por un ideal y, aunque nos derrotaron, nos mantenemos firmes hasta el fin. Y penoso porque el ser refugiado siempre se impone aunque hayamos tenido la suerte de vivir en un país que fue tan generoso… para nosotros como México.
Nun acto celebrado en outubro de 1979 foi nomeado socio de honra do Instituto de Estudos Valdeorreses. E o 6 de setembro de 1981 recibiu no Barco a medalla de académico correspondente da Real Academia Galega.
Un ano antes do seu pasamento pensaba acudir ao Congreso Castelao celebrado en Santiago do 24 ao 29 de novembro de 1986. E aínda sen poder asistir compuxo o seu relatorio «O soño do guieiro. Lembranzas dun vello galeguista», que a USC publicou nas actas do congreso en 1989. Datouno en Fair Oaks (California), onde se trasladara para ser atendido dos seus problemas cardíacos, e onde faleceu o 14 de maio de 1987.
O poeta Florencio Delgado Gurriarán exerceu a avogacía no Barco de Valdeorras, onde se afiliou ao Partido Galeguista (PG). En 1939 exiliouse en México, país no que se integrou e no que seguiu loitando polo ideal galeguista como creador das revistas Saudade e Vieiros, fundador do Padroado da Cultura Galega e como representante na delegación de Galeuzca en México. Publicou os poemarios Bebedeira (1934), Galicia infinda (1963), Cantarenas (1981) e O soño do guieiro (1986).
Designado como autor ao que se lle dedica o Día das letras Galegas do ano 2022, Florencio Delgado Gurriarán naceu o 27 de agosto de 1903 en Córgomo (Vilamartín de Valdeorras). Despois, por motivo da profesión de seu pai, perito agrícola e funcionario do Ministerio de Fomento, toda a familia viviu en Ourense, Palencia e Valladolid, onde Florencio estudou a carreira de Dereito entre 1918 e 1924.
Rematada a carreira e cun novo destino do pai na Coruña, a familia instálase en Córgomo e Florencio decide preparar oposicións a rexistrador da propiedade. Abandona o intento de facerse rexistrador e comeza a traballar como avogado no Barco e a colaborar nos xornais El Heraldo de Galicia, de Ourense, e en A Nosa Terra. Acadada unha notable sona como avogado e como poeta, ao instaurarse a República e reorganizarse as forzas políticas clandestinas durante a ditadura de Primo de Rivera (1923-1930), en Delgado Gurriarán aséntanse os seus ideais republicanos e plenamente galeguistas. Comezou a militar no Partido Galeguista (PG), fundando en decembro de 1931, moi comprometido, sobre todo, coa defensa do seu tesouro máis prezado, o idioma que aprendeu a falar coa súa xente da terra de Valdeorras e a escribilo de forma autodidacta lendo os Aires da miña terra de Curros Enríquez. Como militante do PG e socio protector do Seminario de Estudos Galegos, en xaneiro de 1934 asistiu en Ourense á III Asemblea anual do partido en representación do grupo de Córgomo-Portela. Alí coñeceu a Castelao.
Guerra Civil
Dada a súa militancia galeguista e incorporado á Fronte Popular, ao estalar a guerra civil o desasosego amedrentou a Florencio, que nun principio estivo agochado en varios lugares de Valdeorras e en Valladolid. En outubro de 1936, fuxindo por Portugal, logrou embarcar clandestinamente no Porto con destino a Bordeos. Viviu nesa cidade e en París, ata que en xaneiro de 1938 pasou á Barcelona republicana, onde se integrou na Subsecretaría de Armamento e despois no Servizo de Información Periférico do Estado Maior do Exército de Terra.
Entre os refuxiados galeguistas e comunistas establecidos neses anos bélicos en Barcelona, e contando co financiamento das Sociedades Hispanas Confederadas (SHC), creadas en Nova York para axudar á República, Florencio involucrouse no plan de organizar e facilitarlle amparo aos guerrilleiros do maquis galego, e mais a outros que xa estaban refuxiados en Portugal.
En Barcelona, Castelao encargoulle importantes angueiras relacionadas co PG, na Solidariedade Galega Antifeixista, organización unitaria creada para fornecer axuda aos combatentes e refuxidados galegos da zona republicana. Máis tarde, de novo en Francia, tería o cometido de organizar a evacuación dos refuxiados políticos españois confinados nos campos de internamento franceses e, en colaboración coas SHC neoirquinas, e os organismos de axuda creados polo Goberno da República, nomeadamente o SERE (Servicio de Evacuación de Refugiados Españoles), fretar os barcos Sinaia, Ipanema e Mexique, nos que moitos perdedores da guerra se dirixiron en 1939 a México. Tamén colaborou en Nueva Galicia, publicación quincenal (maio 1937-xullo 1938) vencellada aos comunistas galegos, subtitulada Portavoz de los antifascistas gallegos. Nesta revista, e asinando como Florencio, publicou os poemas «Amencer», «Ía a misa de doce», «Levan a Cristo por fóra», «Un vello falanxista», «Home pequeno-fol de veneno» e «Foliada para o día da victoria». Nesa mesma revista Castelao colaboraría coa serie «Verbas de chumbo», onde abordaba diversas cuestións do nacionalismo galego desenvolvidas no libro Sempre en Galiza.
Exilio
Como un refuxiado máis, Florencio chegou a Veracruz no buque Ipanema en xullo de 1939. Logo duns días de estadía en México DF, o cineasta Carlos Velo conseguiu que nomeasen a Delgado Gurriarán delegado en Toluca do SERE. Despois deste primeiro traballo, Florencio instalouse en DF e dedicouse á venda de produtos como fertilizantes, zapatos finos, aceite, pólizas de seguros… En 1949 entrou como visitador médico do Laboratorio Queralt Mír, primeiro como axente na capital e despois en Guadalajara, onde desempeñou cargos de alta responsabilidade ata 1973, ano en que se xubilou.
Como militante do PG, Florencio estivo sempre moi activo nos círculos galeguistas de México. Xunta López Durá redactou a versión mexicana do pacto Galeuzca, fixo parte da delegación do Consello de Galiza de México e participou nas reunións dos exiliados republicanos españois para preparar a sesión parlamentaria no Palacio Municipal da praza do Zócalo de México o 9 de novembro de 1945. A insistencia dos parlamentarios galeguistas, nomeadamente de Castelao, nesa xuntanza propiciouse a constitución da Comisión do Estatuto Galego. Tamén foi un dos promotores do Padroado da Cultura Galega, fundado en 1953, que promoveu a emisión radiofónica Hora da cultura galega, que despois cambiou o título polo de Hora de Galicia. No ano 1959, recollendo as intervencións e colaboracións radiofónicas nas que Florencio participou decotío, o Padroado publicou o libro Presencia de Galicia en México. E o Padroado tamén impulsou a publicación da revista Vieiros.
Obra poética
Os vértices da poesía de Delgado Gurriarán xiran arredor de tres eixes temáticos e estilísticos: a obra lírica e sensual de Valdeorras, compilada no libro Bebedeira; a poesía de loita e defensa da lingua galega e belixerante contra o fascismo, que se publicou sobre todo en Nueva Galicia e se recolleu no libro O soño do guieiro. O terceiro eixe é o da poesía crioula recollida nas revistas Saudade e Vieiros e no libro Galicia infinda, na que o autor mostra a súa admiración pola realidade mexicana e a capacidade da lingua galega para dialogar cun sistema literario tan diferente como o mexicano.
Delgado Gurriarán deuse a coñecer como poeta en xornais e revistas da súa época, pero o seu primeiro libro de poesía foi o titulado Bebedeira, publicado en 1934 como n.º 60 da editorial Nós, dirixida por Ánxel Casal. Trátase dun poemario moi relacionado coa denominada Xeración do 25 e coa escola hilozoísta de Amado Carballo, aínda que a natureza valdeorresa dos versos de Bebedeira son máis esgrevios cós de Proel, máis condicionados pola suavidade da bisbarra do Lérez. En Bebedeira, moi ben aceptado pola crítica coetánea de Fernández del Riego, Carballo Calero, A. Villar Ponte, Xohán Luís Ramos e Otero Pedrayo (Hoxe, como un merlo, pico en troques de cereixas, os acios dos poemas de Bebedeira), reúne moitas das poesías escritas desde 1931 con achegas máis recentes.
Case trinta anos despois de Bebedeira, o poeta valdeorrés publicou como n.º 12 da colección Salnés da editorial Galaxia o libro Galicia infinda (1963), 43 poemas nos que a través de cinco apartados («Cantarenas», «Valdeorras», «Castiñeiros», «Varia» e «Poemas mexicanos») se recollen poemas da posguerra. Os «Poemas mexicanos» son os que, en opinión de Carballo Calero, achegan a este apartado un feitío máis innovador e exótico polo gran número de palabras americanas empregadas acompañadas de termos galegos dialectais, que converten a lingua dos poemas nunha especie de crioulo galego americano.
En Ediciós do Castro publicou en 1981 o poemario Cantarenas no que aos poemas de Bebedeira, engádelle outros que o autor denomina «Valdeorresas» e «Dionisias». Finalmente, como n.º 3 da colección Opúsculos de Poesía de Ediciós do Castro, en 1986 publicou O soño do guieiro, libro que toma o título dun poema publicado na revista Galicia do Centro Galego de Bos Aires para conmemorar o vintecinco cabodano de Castelao. E no que se recollen algúns poemas da guerra, moitos deles xa publicados no Cancioneiro da Loita Galega, e poemas do exilio.
Saudade
A primeira empresa sociocultural creada polos galeguistas de México foi a revista Saudade, por iniciativa dos militantes galeguistas establecidos no país. Subtitulábase Verba galega das Américas, redactada integramente en galego e editada pola Irmandade Galeguista e o Grupo Saudade, que publicou o seu primeiro número o 25 de xullo de 1942. A dirección dos dous primeiros números (1942 e 1943) correu a cargo de Xosé Caridad Mateo, responsabilidade que recaeu en Ramiro Illa Couto no terceiro número (maio de 1943) e en Ramón Cabanillas Álvarez no número catro (xullo de 1943). Ademais dos citados compoñían a redacción Florencio Delgado Gurriarán e Carlos Velo.
Saudade non volveu aparecer ata 1952 e mantívose ata agosto de 1953. Nesta segunda etapa da revista amplíase o consello de redacción coa incorporación de Roxelio Rodríguez de Bretaña, Manuel Porteiro Viñas, o socialista Marcial Fernández e o comunista achegado ao galeguismo Luís Soto. Na nova xeira só se publicaron os números extraordinarios do 25 de xullo de 1952 e de 1953 nos que incorpora colaboracións de galeguistas do interior: Otero Pedrayo, Cuevillas, Pura Vázquez, Álvaro Cunqueiro e Ben-Cho-Shey.
Cancioneiro da loita galega
Publicado pola delegación mexicana do PG, coincidindo co Día de Galiza de 1943 e coa edición do último número da primeira xeira de Saudade, aparece en México o libro colectivo titulado Cancioneiro da loita galega. O libro, de 160 páxinas, ábrese cunha cantiga de Afonso IX de León («Quen da terra levou cabaleiros») e ao que seguen o «Himno Galego» de Pondal, o «Himno das mocidades galeguistas» de Alfredo Brañas e o «Himno de Solidaridade Galega» de R. Cabanillas. E a partir de aí unha serie de composicións anónimas ou asinadas con pseudónimo (X. Brigancio, Nadel, R. Miño, C. Lamas e B. Lérez) aos que seguen un poema de Pondal, un de Cabanillas e outro de Emilio Pita, e remata cunha pequena escolma do libro A gaita a falare de Rey Baltar. En 1996, nunha edición prologada e ao coidado de Xesús Alonso Montero, na serie Documentos de Ediciós do Castro publicouse unha edición facsímile deste Cancioneiro.
Baixo o pseudónimo de “Nadel”, que en alemán significa “agulla” ou “alfinete”, escóndese a personalidade poética de Delgado Gurriarán, o autor máis presente con case un terzo das composicións da antoloxía, que son facilmente identificables pois o mesmo Florencio incluíu once dos doce poemas do Cancioneiro no seu libro titulado O soño do guieiro (1986). De entre todos eles, pola súa fondura emotiva destaca o titulado «Morte de Alexandre Bóveda» (¡Irmán Alexandre Bóveda, abrente da nosa terra!).
Vieiros
Revista caracterizada pola súa extraordinaria pulcritude estética e de contidos ideoloxicamente comprometidos co nacionalismo galego. Editada polo Padroado da Cultura Galega de México publicáronse catro números moi espazados entre si, o primeiro en 1959, o segundo en 1962, o terceiro en 1965 e o cuarto en 1968.
Vieiros defendía un pluralismo ideolóxico, en galego ou portugués. A pesar da maior importancia que tiña a literatura, Vieiros sempre tratou de ser unha revista interdisciplinaria e acollía artigos de economía e industria, historia e antropoloxía. Nos dous primeiros números figuran como directores Luís Soto, Florencio Delgado Gurriarán e Carlos Velo. Nos dous restantes, Florencio por desavinzas coa dirección do Padroado que encubría coa escusa de estar residindo en Guadalajara, a 1000 km do Distrito Federal, foi substituído polo tamén galeguista Xosé Caridad Mateo.
No primeiro número, con 68 páxinas a cor primorosamente ilustradas por Carlos Maside e Arturo Souto, a achega de Delgado Gurriarán foron nove poemas mestizos. O segundo número aumentou o número de páxinas a 84 e incorporou como artistas gráficos a Conde Corbal e Xosé Luís de Dios e aos escritores do grupo Brais Pinto. No n.º 4, que se presentaba cunha capa de Xaime Quessada, Gurriarán publica un poema e unha tradución de Rimbaud.
Luís Soto, que nos anos da publicación de Vieiros xa podía visitar Galicia, foi recadando artigos de Ramón Otero Pedrayo, Domingo García Sabell, Ramón Piñeiro, Ramón Martínez López, Xosé Luís Méndez Ferrín, Manuel María e Bernardino Graña. E foi Celso Emilio Ferreiro quen en Vieiros publicou por primeira vez o emblemático poema «Carta a Fuco Buxán».
Tradutor
A obra publicada por Delgado Gurriarán complétase coas súas traducións da poesía francesa ao galego. En 1982, el mesmo recoñecería: Eu, como exercicios para arrequecer o meu pobre vocabulario galego, fixen tantiñas traduzóns, ou máis ben paráfrases, de poemas de sobranceiros poetas franceses. A Federación de Sociedades Galegas de Bos Aires, para celebrar o vixésimo quinto aniversario da súa fundación, convocou un certame literario no que, entre outros temas, se solicitaba a versión galega de poesías de dez poetas franceses ou ingleses modernos. E tres coleccións foron premiadas: unha de poesías inglesas (Plácido Castro), unha de poesías inglesas e francesas (Lois Tobío) e outra de poesía francesa traducida por Florencio Delgado Gurriarán. A escolma de obras premiadas foi publicada en 1949 pola editorial Alborada nun volume conxunto co título de Poesía inglesa e francesa vertida ao galego. O poeta valdeorrés inclúe na súa selección poemas de Verlaine, Mallarmé, Paul Valéry, Paul Clauidel, Jean Cocteau, La Rochelle e outros.
Coda
Cando no ano 1958 a Comisión Liquidadora de Responsabilidades Políticas lle concedeu o indulto, Florencio comezou a pensar na posibilidade de viaxar a Valdeorras, o que acontecería por primeira vez en 1968. Volveu en 1976, desta vez máis interesado por coñecer en detalle os tentos de refundación do Partido Galeguista, ao que Florencio lle prestou fidelidade permanente e que tentou fortalecer tanto en Galicia como en México. Como resumo do que significou para el a súa condición de refuxiado, Florencio declaroulle á historiadora mexicana Dolores Pla en 1979 que ser refuxiado era un sentimento penoso, pero heroico: aquí venimos por haber luchado por un ideal y, aunque nos derrotaron, nos mantenemos firmes hasta el fin. Y penoso porque el ser refugiado siempre se impone aunque hayamos tenido la suerte de vivir en un país que fue tan generoso… para nosotros como México.
Nun acto celebrado en outubro de 1979 foi nomeado socio de honra do Instituto de Estudos Valdeorreses. E o 6 de setembro de 1981 recibiu no Barco a medalla de académico correspondente da Real Academia Galega.
Un ano antes do seu pasamento pensaba acudir ao Congreso Castelao celebrado en Santiago do 24 ao 29 de novembro de 1986. E aínda sen poder asistir compuxo o seu relatorio «O soño do guieiro. Lembranzas dun vello galeguista», que a USC publicou nas actas do congreso en 1989. Datouno en Fair Oaks (California), onde se trasladara para ser atendido dos seus problemas cardíacos, e onde faleceu o 14 de maio de 1987.
AQUÍ tes en vídeo un pouquiño da histora de FLORENCIO
TRABALLO QUE CHE PIDO [Agradezo que o fagas en galego]
1. Despois de ler esta pequena biografía, resalta un dato que che chamou a atención e di o motivo.
2. Fai unha listaxe dos libros en galego que tes lido ó longo da túa vida e di o que máis che gustou ata agora.
3. Escribe un texto de 5 liñas ou máis en galego onde expreses algunha inquedanza que tes nestes momentos na túa vida.
SUBES a túa resposta a través dun comentario
a esta entrada e NON ESQUEZAS
escribir o teu NOME, número e curso
(indicando si eres da ESO ou BACH).
¡GRACIAS!
121 comentarios:
1.- O que máis me chamou a atención foi que viaxou coma un refuxiado nun barco ata Veracruz. Chámame a atención porque hoxe tamén veñen os refuxiados dende Ucrania ata Galicia.
2.- Listaxe de libros:
O raposo e a mestra
O trompetista e a Lúa
Álvaro e Álvaro
Alicia e O País das marabillas.
Una rosa é una rosa
O me nome é Skywalker
Unha bala pérdida
Corre corre cabaciña
Del gatiñas viajeras
A vila do mamá, Ferrol
O que máis me gustou foi: Corre Corre cabaciña..... é un contó basado nunha avoa que vai a boda da sua neta.....
3.- Unha inquedanza que temo é a preocupación polo medio ambiente.
Como sigamos así deixarémoslle os nosos fillos un planeta cheo de contaminación....
Temas que concienciarnos de que O lixo hai que separalo e non o pod3mos tirar no chan, hai unhos contedores específicos....
Tamén temas que ter en contá que non podemos malgastar a auga, temas que controla o consumo de agua.....pois sen ela non sería posible a vida de todos os seres vivos.
JULIA. 1°B, n°3. ESO
Chamoume a atención a súa labor de tradutor da poesía francesa ó galego:” Eu, como exercicios para arrequecer o meu pobre vocabulario galego, fixen tantiñas traduzóns, ou máis ben paráfrases, de poemas de sobranceiros poetas franceses” porque achegaba otras culturas a Galicia.
O longo da miña vida lín varios libros en galego: O Principiño, As horas roubadas, A caixiña dos rancores, Mitos gregos, Relatos de monstros, Os vellos non deben de namorarse, Os outros feirantes, Ás de bolboreta, Cantares galegos,… O que máis me gustou foi Os vellos non deben de namorarse, de Castelao.
Nestos momentos eu creo que todos estamos ter as mesmas inquedanzas, a incerteza de como vai ser o noso futuro. Estamos nun momento moi convulso a nivel mundial, tanto dende o punto de vista do medioambente como do económico. Estamos acabando có planeta e ninguén pon solución e xa non digamos as guerras que están en activo e que parece que se van a extender por máis países. Qué futuro espéranos!
Daniel Piñeiro Ares 1ºB bach. nº 17
Florencio Delgado foi un poeta moi ligado a sua terra. A pesar de que non viviu ali de forma continuada participó na vida cultural e política de forma activa: como poeta utiliza o galego da sua zona natal; no lado político destaca a sua defensa da democracia durante a guerra civil e durante o seu exilio en México forma unha rede cultural xunto a un grupo de emigrantes galegos para seguir defendendo a cultura que o viu nacer.
Entre os libros que lin en galego estarían:: As laranxas máis laranxas de todas as laranxas, O meu nome e Sky Walker, Europa express, As horas roubadas e A caixiña dos rancores. Este último é o que máis me gustou, e unha novela que nos leva a través da vida de tres xeracións demostrando que non hai idade para o amor. As persoaxes están inmersas nunha época donde vivir sen ataduras e unha tarefa pendiente.
En cuanto as miñas inquedanzas neste momento preocupame o futuro. E o momento de empezar a tomar decisions que poden ser decisivas máis adiante pero o problema e que non sei si serán as máis acertadas. Ademáis tampouco teño moi claro que é o que quero estudiar, si sei que será algo relacionado cas ciencias pero aínda non teño decidido cal camino seguirei.
Lucía, 1°D BACH, n°5
Chámame a atención da biografía de Florencio Delgado o feito de que era de familia acomodada e que naquela época estas familias falaban castelán pero a súa non. Ao longo da súa vida fixo poemas en defensa da lingua galega e nalgúns poemas chegaba a ofender ou ridiculizar a aqueles que rexeitaban o galego e que falaban un castelán cheo de galeguismos.
Na miña casa hai moitos libros en galego. Moitos deles xa son dos meus pais . Algúns son de autores galegos moi recoñecidos como Castelao, Rosalía de Castro, Álvaro Cunqueiro, ou Neira Vilas entre outros. Un dos últimos libros que lín é Os vellos non deben de namorarse de Castelao. Tamén lin Cantares galegos de Rosalía e Memorias dun neno labrego de Neira Vilas. Outros libros escritos en lingua galega que lín son O misterio das badaladas de Xabier DoCampo, A complicada vida de Vieito Viqueira de Yañez Casal, ou O meu nome e Skywalker de Fernández Paz. Destacaría O segredo da casa do Formoso de Cajaraville como o que máis me gustou polo misterio que rodeaba a historia.
En canto as miñas inquedanzas nestes días creo que o que máis me preocupa é a situación que se esta vivindo no mundo, coa situación da guerra e todas as complicacións que esto esta supoñendo para a poboación mundial: refuxiados, mortes, sufrimento, economía... A nivel máis persoal preocúpame facer ben o meu traballo, os estudios, para obter bos resultados e ter unha boa relación coa familia e cos amigos pois creo que esto é fundamental para a nosa felicidade.
Marcos 4ºC ESO Nº17
Uns dos datos que me chamou a atención é que o autor homenaxeado este ano , Florencio Delgado naceu no mesmo pobo que os meus avós, Vilamartín de Valdeorras.
Tamén a súa implicación na axuda na organización dos viaxes das personas que por motivos políticos tiveron de exilarse de España, como lle pasou a él mesmo e o seu compromiso cos seus ideais políticos durante toda a súa vida. No tema literario, que a maior parte da súa obra trataba sobre Valdeorras, co que se pode ver a morriña e o amor que sentía pola súa terra.
Entre os libros que lin en galego están Os vellos non deben de namorase, As malas mulleres, A caixiña dos rancores e As horas roubadas, éste último foi o que máis me gustou.
Alicia Losada – 1º B BACH.
De Florencio Delgado sorpréndeme a capacidade de aprender o idioma galego a través do poemario Aires da miña terra de Curros Enriquez, xa que este feito amosa o interese por o coñecemento dunha lingua. Un interese que non esqueceu nos peores intres da dictadura, cando o galego, perseguido e prohibido, seguiu sendo a língua na que este escritor publicaba os seus poemas asinados polo seu nome de pila, ainda sabiendo que, o descubrimiento de quen era, levaríano á cárcere.
Non teño costume de ler en galego, polo que os libros que lin son, normalmente, os do colexio.
Algúns deles foron:
Europa Express
Mitos gregos
Cantares gallegos
O meu nome é Skywalker
Cando petan na porta pola noite
Dúas bagoas por máquina
O merlo branco
Escarlatina, a cociñeira defunta
…
O que máis me gustou foi Europa Express xa que tiña unha trama máis cercana a nosa idade ou polo menos a un futuro máis próximo.
A miña inquedanza máis próxima é, sen dúbida, os exames finais. Penso que levo todo o curso estudando e que un erro nestes momentos pode levar a unha mala nota final. Por iso procuro esforzarme ao máximo. Por exemplo, nas matemáticas, que as veces, costa máis traballo do esperado.
Sara. 3ºC ESO
Nº15
Da vida de Florencio Delgado Gurriarán chámame a atención que, aínda que fuxiu a México, pasando por Portugal, Francia e Barcelona, continuou axudando a outras persoas, a guerrilleiros maquis galegos e a evacuar refuxiados de campos de internamento en Francia. Tamén que a meirande parte da súa obra foi escrita fóra; como un modo de seguir atado ás súas raíces. Outro dato destacable é o variado e incansable traballo neses anos tan difíciles.
No tempo que levo eu en Galicia lin estes libros en galego: Formigas, Cando a Terra esqueceu xirar, O raposo e a mestra, O Chispas, Bala Perdida, O merlo branco, Camiño perigoso e O meu nome é Skywalker.
As miñas inquedanzas nestes momentos supoño que son as mesmas que as de outros adolescentes, por exemplo ter algún amigo en quen confiar, continuar a estudar, etc. O noso entorno máis cercano é máis estable que o dos tempos de Florencio Delgado Gurriarán.
Roberto Martínez Pardo 2ºA ESO nº22
O que máis me chamou a atención de Florencio Delgado Gurriarán, foi que tivo que abandonar a súa terra onde vivía por estar en partidos políticos galeguistas. Daquelas non había liberdade de expresión.
LISTAXE DE LIBROS LIDOS EN GALEGO:
Brain o chinés.
Unha rosa e unha rosa.
Bala perdida.
O raposo e a mestra.
O trompetista e a lúa.
O meu nome é skywalker.
Este último libro é o que máis me gustou
Algunhas das miñas inquedanzas nestes momentos:
A guerra en Ucrania.
A contaminación do medio ambiente.
Non recuperar totalmente a vida que tiñamos antes da pandemia.
Clara Nº20 1ºB ESO
Despois de leer a biografía de Florencio Gurriarán Premio das letras galegas de 2022 o que mais me chama a atención e o loitador que e. Este poeta galegista, político, editor, e avogado que naceu en a casa de Cornogo (vila martin de Valdeorras un lugar onde os seus veciños o recordan con moito cariño e especial ilusión aunque marchou de galicia a México no seu exilio sempre volvía. Durante moitos anos vinte loitou por un proxecto en común de teatro, poesía, Música e contos tradicionais e entre todos o conseguiron, gardadores da literatura e que loitou por a súa terra (Galicia). Poeta que dedicou moitos dos seus versos a sua comarca Valdeorras.
O longo da miña vida leí moitos libros en Galego:
-Europa Express Autora de Andrea Maceiras, Editorial Xerais.
-Memoria do Silencio Autora Eva Mejuto, Editorial Xerais.
-Cantares Gallegos De Rosalía de Castro.
-Cando Petan na porta pola noite Autor Xabier do Campo.
-Bala Perdida Autor Manuel Rivas
-Memorias Dun Neno Labregp Autor Xosé Neira Vilas.
O que mais me gustou foi Cando Petan Na Porta pola Noite porque e un libro de misterio que son os que máis me gustan e o final e inesperado.
As inquedanzas o preocupación nestes momentos da miña vida serían, disfrutar de una vida con maior liberdade, que se termine o Covid que xa levamos bastante tempo con el, tamén todas estas enfermedades como a de a viruela do mono, antes non sudecia nada disto e se disfrutaba maís de todo según me contan meus pais, e mirar para diante con un futuro con ilusión y felíz.
Carlos Sánchez Muiño
3D ESO
Nº 29.
-Sobre a biografía de Florencio Delgado, chámame a atención ,especialmente, que a pesar de vivir en tantos lugares fóra de Galicia e incluso durante o seu exilio, foi un gran defensor do noso idioma e da nosa terra e nunca desvinculouse dela ,nin na súa vida persoal nin no seu labor como escritor.
-Os libros que lín en galego ata agora son:
.Camiño perigoso, de Ánxela Loureiro.
.Alén das estrelamares, de Xoán Xosé Lago Pereira.
.As bolboretas douradas, de Ánxela Gracián.
.Contos por palabras, de Agustín Fernández Paz.
.Contos de charlatáns, grumetes, botas e fendas.
.Escarlatina,a cociñeira defunta, de Ledicia Costas.
.Os megatoxos e o aprendiz de Druída ,de Anxo Fariña.
.Formigas, misión Camiño de Santiago , Formigas, Misión París e Formigas, Misión Tokio, de
Andrés Meixide.
.O meu nome é Skywalker, de Agustín Fernández Paz.
.A cidade dos desexos, de Agustín Fernández Paz.
.Mitos gregos, de María Angelidou.
.O merlo branco ,de Cándido Pazó.
.Bala perdida, de Manuel Rivas.
Gústanme moito os libros de Agustín Fernández Paz e un dos meus preferidos é Cartas de Inverno xa que, a historia tan intensa dos protagonistas e a acción que sucede en diversos luagres de Galicia, fai que non poidas deixar de lelo ata o final, final que é igual de sorprendente que o resto do libro.
-Cousas que me inquedan nestes momentos son a situación das guerras, especialmente,a guerra de Rusia contra Ucrania, a pandemia que ,aínda que imos mellorando ,segue ahí e non nos permite levar a mesma normalidade na que viviamos, a crise que xenera estas e outras circunstancias que están acontecedendo no mundo e que afecta a moitos traballos, a moitas familias, o medio ambiente... e ,na miña entorna, a saúde da miña familia.
Adrián Peralbo Rama, Nº 24 2ºA ESO
1.-O que máis me gustou foi que volvese a Valdeorras porque hai xente que se olvida de onde ven e el non o fixo.
2.-Non leín moitos libros en galego porque non me gusta moito ler e prefiro ler en castelán. En galego so leín os libros que me mandaron no colexio. O que máis me gustou foi "o Principiño".
3.-A inquedanza que teño máis grande é acabar este curso con boas noitas. Agóbiome moito cos exámenes e poñome moi nervioso.
Sergio Fdez-Vilanova Arias. 1ºC ESO. Nº 6
1. O que mais me chamou a atencion foi que exiliouse a Mexico e fundou unha revista en galego.
2. So teño lido dous libros en galego: "O meu nome e Skywalker" e "Unha rosa e unha rosa" e o que mais gustoume foi o primeiro.
3.A unica inquedanza que tengo e que debo sacar mellores notas e estudar mais porque non podo sacar menos dun sete.
DANIELA TABEAYO BERNABEU 1B ESO NUMERO 33
Máis que un feito en si mesmo, o que máis me chamou a atención foi todo o que se dedicou durante a súa vida. Sempre comprometido coa defensa do galego. Buscou a vida en diferentes cidades e paises, como exiliado, onde nunca esqueceu a súa terra nin os seus compañeiros. E, aínda así tivo tempo para deixar obras polas que se lle recoñece un día como hoxe.
A verdade é que lin poucos libros en galego. Estes son algíns deles: O meu nome e Skywalker, Bala perdida e Unha rosa é unha rosa.
O que máis me gustou foi " O meu nome é Skywalker".
Agora mesmo a miña maior inquedanza é estudar, tentar sacar cada vez mellores notas, aínda que non sempre o consigo. Non estou seguro de que ser no futuro, pero sei que se fago un esforzo podo conseguir o que queira. Despois de ler a biografía de Florencio decátome de que a pesar das reviravoltas que pode dar a vida, todo é posible se traballamos duro é cremos en nós.
Christian Peralbo Ares.
Nº19 - 1ºD ESO
1-O que máis me chamou a atención foi que escribirá tantas cosas en galego e de Galicia.
Porque un home que pasou tan pouco tempo en Galicia, que se considere tan galego, que diga que o galego e a súa lingua nativa... E incrible.
2-Na miña vida lin varios libros en galego: Os Bolechas, Unha rosa e Unha rosa, O Cociñeiro Martiño, Bala Pérdida, O visitante das estrelas, Coellos de Etiqueta...
E o que máis me gustou foi Coellos de Etiqueta, xa que ten unha gran ensinnza para a vida, advertíndonos sobre o perigo de poñerlle etiquetas á xente, e tamén de que nolas poñan a nos.
3-Agora mesmo teño varias inquedanzas, ainda que dúas sobresaen por enriba das demás.
Unha delas e as notas: conseguir aprobar todo, poñendo así un bo fin a un ano de esforzo, xa que o cambio a ESO notouse.
A outra é que a niña familia estea ben e que sigamos estando todos xuntos. Vendo cousas como o qué pasa en Ucrania valoro moito mais o que teño ,porque vexo o doado que pode ser perdelo todo.
DIEGO VIDAL GONZÁLEZ
1°C E.S.O
N°:34
Unha das cousas que me sorprendeu da biografía de Florencio Delgado, alguén descoñecido para min ata agora, éa súa relación con Castelao, e o feito de que fora da mesma época, xa que eu pensaba que Florencio era máis actual.
Dos libros en galego que recordo ter lido, xa que de pequena tiña moitos libros en galego que me agasallaban, este é un exemplo dos que lin, tanto polo colexio coma libros que eu tiña: "O meu nome é Skywalker" de Agustín Fdez Paz, "Bala Perdida" de Manuel Rivas, "Unha rosa é unha rosa" de Suso de Toro, "Marea Negra", "O neno mosquito", "O misterio dos fillos de lúa", "Escarlatina a conciñeira defunta", "Chamádeme Simbad", "O segredo do lagarto", "Aliñas de cristal", ... O libros "As lágrimas de Shiva" de César Mallorquí, é un dos libros que máis me gustou pola temática que trata.
Neste momentos da miña vida, as diferentes cousas que me preocupas pasan polos exames que imos estamos a facer para rematar o curso e acabar así xa 1º de ESO coas mellores notas posibles, así coma as diferentes actuacións de fin de curso que vou ter (danza española, baile moderno e teatro), todas elas en sitios importantes e diante de moita xente, polo que se xuntan os ensaios de todos eles e vou ter que decidir a cal asistir e a cal faltar.
Daniela Pan, nº 24, 1ºB ESO
1 - Florencio no exilio foi coma un refuxiado máis , dedicouse a vender productos coma calzado fino, fertilizantes ,aceite ,pólizas de seguros...e logo foi visitador médico dun laboratorio ainda que tiña a sua carreira de avogacía e tamén era poeta.
2 - Algúns libros que lin en galego foron :
Un ollo de vidro
Cando petan na porte pola noite
o raposo e a mestra
O trompetista e a lúa
Dúas bágoas por maquina
Vampira de biblioteca
O libro que máis me gustou foi o raposo e a mestra.
3 - Nestes momentos da miña vida non teño moitas inquetanzas pola edad que teño ,a máis importante , quizás sea ca miña familia encontrese ben de salud , e poder acabar o curso con boas notas para poder disfrutar do verán.
OLAYA CEBEY FIDALGO N.º 4 1º B ESO
1. Chamoume moito a atención de Florencio un suceso que sufríu que me parece que ninguén tería que pasar ningunha vez na súa vida, e é ter que exiliarse e marchar a outro país por obrigación e deixar atrás toda a túa vida na túa terra natal e empezar de cero nun lugar totalmente descoñecido.
2. Na miña vida lin os seguintes libros en galego: Bala Perdida, Dúas Bágoas por Máquina, F4rmigas, Camiño Perigoso, O merlo Branco...
O que máis me gustou foi Camiño Perigoso xa que conta unha historia de valentía e superación protagonizada por unha moza xoven coma nós.
3.Un inquedanza moi grande que teño hoxe en día e que levo tendo moito tempo é porque a xente xuzga aos demais pola súa aparenza. Non só non é o teu problema se non que soltando comentarios inoportunos podes facer moito dano á persoa da que estás a falar, porque aínda que non nolo pareza algún comentario que a nós nos parece unha tontería a outras persoas pódelles parecer moi mal e molestarlles moito.
IAGOLÓPEZMARTÍNEZNº15 2º A ESO
1.-Unha cuiosidade é que viviu en Ourense, Palencia e Valladolid. E este dato chamoume a alención, xa que na súa época era dificil e triste viaxar, xa que si o facias, era porque a situacion do lugar onde residias non era moi boa.
2.-Camiño perigoso; Mitos gregos; Dúas bágoas por máquina; Contos por palabras; O merlo branco, Bala perdida; Escarlatina, a cociñeira defunta; O meu nome é Skywalker; Formig4s e O sorrisode César. E o meu favorito foi Formig4s.
3.-Unha inquedanza que teño, é o feito dos exámes, son demasiados, e por moito que estude, sento que nunca levo a materia clara. Nos exames da avaliación, agóviome moito, xa que son moitos, moita materia encada un, e moi xuntos. Intento organizarmo o mello que poido, pero as veces aún así non sáenme demasiado ben.
Martina Raposo Roca
2ºD E.S.O. Nº23
1.Chamoume a atención todo o que se dedicou. Estivo moito tempo exiliado, pero nunca abandonou o lugar de donde procedía e ainda que non podía volver, tratou desde o extranxeiro loitar por Galicia e axudar a xente.
2. "Unha rosa é una rosa". Suso de Toro.
"O raposo e a mestra". Manuel Rivvas.
"O trompestista e a Lúa". Xelís de Toro.
"Alvaro e Alvaro". Xosé Miranda.
O que máis me gustou e "Unha rosa é unha rosa".
3. Teño moitas inquedanzas na miña vida.
Inquedanza de nenos que sofren, ahora coa Guerra de Ucrania, desplazados dos seus fogares, da súa vida de sempre e sen saber moi ben que vai ser da súa familia. Poden ter os seus pais loitando na guerra e non saben cada día se volverán a velos. Hai que tratar de axúdalos en todo o que se poida.
Inquedanza da xente que vexo nas rúas pedindo, sen fogar e sen medios.
Inquedanza de que a sociedade se trata cada vez con menos empatía e respeto, sen ser conscientes da dor allea.
Lucía. 1º B ESO. Número 12
1- O que máis me chamou a atención é que era unha persona que, a pesar de vivir a maior parte da súa vida fóra de Galicia ( exilio en México), estaba moi apegado á lingua galega, porque sabía que a propia lingua era o principal factor identificativo dos galegos e pensaba qeu con iso podería mantelos xuntos. Escribiu para unha GAlicia exiliada porque se decata de que o exilio vai ser longo e era necesario manter os valores, as ideoloxías e as raices galegas.
2- Os libros que lin en galego son:
- O menu nome é Sky Walker.
- Unha rosa é unha rosa
- O cociñeiro Martiño
- Bala Perdida
- Féliz Feroz, o lobiño riquiño
O que máis me gustou foi " O meu nome é Sky Walker"
3. A miña maior inquedanza agora mesmo é facer ben os exames finais, a estas alturas do curso xa estamos cansos e con moitas ganas de vacacións, pero ainda nos queda a semana dos finais en non quero fastidiala. Os exames parciais saíronme moi ben e farei un último esforzo para rematar o curso de forma brillante. Todo isto, unido ao cansanzo e a ter o brazo escaiolado ( que ás veces me doe e fai que sexa máis lenta en algunhas cousas) púxome un pouco máis nerviosa do normal, pero estoy segura de que todo me vai a sair xenial.
LEYRE Nº31- 1ºB ESO
O que máis me chamou a atención da biografía foi nas condicións nas que vivía, e que chegara tan alto no mundo da literatura galega.
Os libros son: Europa expres, Cando petan na porta pola noite, rubicundo, duas bágoas por máquina, Mitos gregos.Pero o meu favorito é O meu nome é SKYWALKER.
Eu quero que o colexio remate xa, para poder disfrutar como é debido do verán cos meus amigos e de viaxe.
E tampouco quero empezar cuarto da ESO, xa que iso implicará estudar moitísimo máis, e non quero iso. Ainda que por outra parte quero acabar canto antes o colexio e ir a estudar á universidade.
Iago Fernández Lezcanonº7 3ºC
1.- Sorprendeume que fora bardo no exilio en México.
2.- Ao longo da miña vida lin libros como "Rubicundo", "Dúas bágoas por Máquina", "O
meu nome é Skywalker", "Mitos Gregos", "Cando petan a porta polo pola noite"...
Pero sin duda o que máis me gustou foi o de "EUROPA EXPRES"
3.- Unha inquedanza que teño é o d3esexo de que rematen as clases e disfrutar do Verán,
sempre me gustou o verán, pero este ano máis que nunca. Por otra parte non quero
que nos separen, a miña clase, os meus compañeiros. Agora mási que nunca penso que
xa nos facemos maiores e que xa non queda nada para empezar bachiller e empezar o
traballo duro
FERNANDO TRABDELA MUNUERA 3ºC Nº30
Despois de ler a biografía non creo que poida resaltar un só dato da vida tan extensa de este autor. O feito de que fixera o que fixera ao longo da súa vida sempre defendera o galego en todo momento e lugar no que viviu xa é admirable. Me parece impresionante que fora incansable no seu obxetivo e que loitara ata o final dos seus días.
A verdade é que eu particularmente non lín moitos libros en galego; esta é a miña lista:
-Rubicundo
-Dúas vágoas por Máquina
-Cantares Galegos
-Memoria do silencio
-Mitos Gregos
-Cando petan na porta pola noite
e algúns máis da biblioteca dos que non recordo o título.
Neste momento da miña vida o que máis me inqueda é non só aprobar os exámenes, pero ademáis aprobalos con boa nota porque o meu obxetivo na vida é estudar medicina e para podelo facer necesito ter moi boas notas. Por iso casi non vou a ningures, de casa a escola e da escola a casa ata que acabemos coas evaluacións. Xa me estou entrenando para o futuro porque sei que se non adquires un bó hábito de estudio, despois vai a ser máis difícil é eu prefiro prepararme para o que ven. Xa despois disfrutarei do verán!
Daphne Caridad Fernández 3ºC ESO Nº3
1. Despois de ler esta pequena biografía, resalta un dato que che chamou a atención e di o motivo.
O que mais me chama a atención deste autor e que a pesares de vivir solo 14 anos en Galicia e o resto da súa vida foi noutro pais, que non se esquecera nin do idioma galego, nin da cultura galega e ademáis que seguira escribindo en galego.
2. Fai unha listaxe dos libros en galego que tes lido ó longo da túa vida e di o que máis che gustou ata agora.
Unha rosa e unha rosa
Bala perdida
O meu nome é Skywalker
Miña avoa ten 13 anos
O tesouro da lagoa de Reid,ls
Álvaro é Álvaro
O raposo e a mestra
De todos eles o que mais me gustou foi O meu nome é Skywalker, porque fala dunha realidade moi común pasar da xente pobre.
3. Escribe un texto de 5 liñas ou máis en galego onde expreses algunha inquedanza que tes nestes momentos na túa vida.
O que máis me importa neste momento da miña vida e que pase o Covid, que poidamos recuperar a vida que tiñamos antes da pandemia, poder ir con amigos, ao cine etc sin estar sempre pensando nun posible contaxio e sobre todo que os científicos descubran algún medicamento que consiga eliminarlo por completo. Tamén me preocupa que o virus lle afecte a meus avós porque xa son maiores e teñen varias enfermedades e si se contaxian poden ser que lles dé moi forte.
Roi Grobas Gómez
1º C ESO nº 10
1. *Guerra Cívil* porque non me esperaba que fose un visitador médico do Laboratorio Queralt Mir e que desempeñase cargos de alta responsabilidade.
2. Cantares gallegos/ Europa express/ O merlo branco/ Cando pesan na porta pola noite/ Bala perdida e memoria do silencio.
O que máis me gustou foi Europa express.
3. Agora mesmo non teño unha inquedanza en concreto a parte dos estudos e o conservatorio, xa que teño que estudar moito para 9 exames que teño que facer entre a semana que ven e a seguinte.
Despois tamén teño que estudar para un exame de conservatorio onde me entra toda a evaluación primeira segunda e a terceira.
Tamén teño que estudar co clarinete para unha audición que teño en Xuño onde me entra unha obra de 3 partes. Esto é o que ocupa agora a miña mente noutros momentos teño as inquedanzas propias da maña idade.
Cecilia Rodríguez Noya
N28
3D
1.- Foi un home realmente loitador. Chamóume a atención caneo ole dixi á historiadora Dolores Pla que ser refugiado era un sentimiento penoso, pero heroico. Gustóume a frase "Aquí venimos por haber luchado por un ideal, aunque nos derrotaron, nos mantenemos firmes hasta el fin." porque é moi emotiva. Sinto que este home viviu moitas cosas, e algunhas trazas á sea militancia.
2.- Lin moitos libros en galego: O meu nome é Skywalker, Rubicundo, Cartas de inverno, Cantares Galegos, Unha estrela no vento, entre outros. Pero o que máis me gustou foi Europa Express. Gústame o trama e o desarrollo dos personaxes, ademáis sorprendéume o final.
3.- Últimamente penso omito sobre o meu futuro, que será de min cando sexa maior? Por unha parte ilusióname pero por outra, me aterra. Unha parte de min sempre querrá ser unha nena. E e o pensas, a maior parte da nosa vida, a pasaremos estudiando e cada vez haberán máis problemas e será máis difícil. Todo pasa moi rápido e se non fago as cousas que me gustan ou loito pola xente que quero, nada valerá a pena. Por iso me propongo esforzarme o máximo posible. Porque o esforzo dá os seus froitos.
IRENE VALDERRUTEN CORDERO
3ºD E.S.O.
nº32
Me resalta que despois de todo o que foi decidira darse al exilio en México como poeta.
Os bolechas.
A chamada do salvaxe.
Dúas bágoas por máquina.
Contos por palabras.
Cambiache o conto.
O que máis me gustou foi os bolechas.
Bueno na miña vida sempre cría que nunca sacaría malas notas. Per chegou un mes neste curso onde xuntáronse varias cousas e castigáronme polo sucedido. Eu creo que ese castigo véñeme ben para reconfortarme outra vez e volver a os bos tempos. Tamén así podería acabar coas preocupacións que ten os meus pais e tamén lles acabaría enorgullecendo. Pero eu creo que todo isto se debe a que teño 14 anos e tamén porque son un pouquiño rebelde de máis.
Jorge López Juiz 2ºA Nº14 E.S.O.
1. Chamoume a atención o compromiso e apego pola súa terra que o levou a facer grandes sacrificios pola defensa do idioma galego ao longo de toda a súa vida.
2. Vou ir o próximo curso académico a estudar a Canadá e prodúceme certa inquedanza por certos motivos. É un país que non conexo e teñen unha cultura diferente á nosa aínda que teño claro que a clave é a comunicación: falar, preguntar, interesarme polos demais, etc. E sobre todo, desprenderme da timidez e os medos, xa que serán barreiras durante a miña estancia.
3. Algúns dos libros que lin en galego son:
-O meu nome é Skywalker.
-Europa Express.
-Cantares galegos.
-Contos por palabras.
-Mitos gregos.
-Cando petan na porta pola noite.
E “Memoria do silencio”, que é o meu preferido. É unha novela a tres voces que explora, entre ficción e realidade, un capítulo pouco coñecido do noso pasado recente: Galicia durante a II Guerra Mundial. Amósase a importancia de vencer o medo para facer o que se considera xusto, o substrato sociolóxico que está detrás do fascismo e o medo, o pronvincianismo e a corrupción xeneralizada na que se vivía durante a posguerra en Galicia.
Laura Caamaño Santiago Nº3 3ºD ESO
chamoume a atencion o de;Os vértices da poesía de Delgado Gurriarán xiran arredor de tres eixes temáticos e estilísticos: a obra lírica e sensual de Valdeorras, compilada no libro Bebedeira; a poesía de loita e defensa da lingua galega e belixerante contra o fascismo, que se publicou sobre todo en Nueva Galicia e se recolleu no libro O soño do guieiro. O terceiro eixe é o da poesía crioula recollida nas revistas Saudade e Vieiros e no libro Galicia infinda, na que o autor mostra a súa admiración pola realidade mexicana e a capacidade da lingua galega para dialogar cun sistema literario tan diferente como o mexicano. Mais que nada porque non sabia que tiña relacion con mexico, parece moi interesante que o faga.
Eu solo lin libros en galego para o colexio, exemplos coma, o merlo branco, formigas,cambiache o conto, camiño perigoso e demais... o que mais me gustou foi camiño perigoso e a aventuda protagonista.
a verdade non sei o que significa inquendanza, pero o entendo coma inquietude, penso eu. os examenes provocanme moita inquendanza, xa que estresome moitisimo e fanme estar moi inquieta y nerviosa. son unha nena moi nerviosa e estresome por calquera cousa, aunque sexa unha tonteria, e costame evitalo, tamen pasame nos partidos que xogo, e iso evitame xogar ben.
INS LAGO KITAEVA 2A ESO
Un dato q me chamou moito a atención de Florencio Delgado é que na súa adolescencia viaxou moito. Eu lin variops libros en Galego como o Merlo Branco, Skywalker, Formigas e motos máis. O que máis me gusto hasta ahora é o Merlo Branco.
Unha situación da mina vida cotiá é que está semana teño os exames finas e hai moito que estudiar o único que me anima é que quedan menos de treis semás para o verán e tenorio moitas ganas de que cheque porque taño motos planes para esos tres meses.
ALUMNAS/OS que comentaron esta entrada:
1. Daphne, 3ºC
2. Iago, 3ºC
3. Sara, 3º C
4. Fernando, 3ºC
5. Laura, 3ºD
6. Cecilia, 3ºD
7. Carlos S., 3º D
8. Irene, 3ºD
9. Alicia, 1º Bach
10. Daniel, 1º Bach
11. Lucía C, 1º Bach
12. Marcos, 4º C
13. Julia, 1º B
14. Olaya, 1º B
15. Lucía G., 1ºB
16. Clara, 1º B
17. Daniela P, 1º B
18. Leyre, 1ºB
19. Daniela T, 1º B
20. Sergio Fdez, 1º C
21. Roi, 1ºC
22. Diego, 1º C
23. Christian, 1º D
24. Inés L., 2ºA
25. Iago, 2º A
26. Noa, 2ºA
27. Roberto, 2º A
28. Adrián, 2º A
Lo que me llamó que en outubro de 1979 foi nomeado socio de honra do Instituto de Estudos Valdeorreses. E o 6 de setembro de 1981 recibiu no Barco a medalla de académico correspondente da Real Academia Galega.Despues de todo lo que le ha pasado.
Los libros no son muchos, Galicia encantada, follas novas, cantares gallegos y o lapis do carpinteiro, basad en historia real de la guerra civil, de un medico que se enamora y tiene que pasar la guerra.
Un inquedanza da miña via e donde vou a ir a estudar e cal pode ser o futuro que nos espera si todos seguimos pensando en nos mismos, hai que pensar cal vai ser o mellor estudo para poder facer una carreira ou estudar algo que teña algo de futuro, poder traballar e poder formar una familia, pero tamen temos que pensar en todo o que nos rodea.
Dario pastor varela 1ºC ESO nº 20
O que mais me fixo pensar,que a pesar de toda a sabiduria de este home, o final marchou da su terra para fora,
Foron varios libros, cantares galegos, o ruiseñor, o que mais me gustou e a esmorga, un libro despois da guerra he narra a historia de 3 amigos de festa.
Agora mesmo non hai mais preocupacion de realizar ben os estudos, portarme ben con amigos e con familiares para poder ser correspondido, pero o que mais e ir pensando en o que vou a facer e que vou a estudar para poder ter un futuro moi bon e poder vivir algo ben e traballar do que me poda gustar e non so pensar nun mesmo e poder axudar, dentro do que poida a sociedade.
Gonzalo pastor Varela 3ºD ESO nº 20
Un dato que me sorpredeu foi que Florencio estudou nunha universidade de Valladolid e que logo volvera a Galicia a ser un escritor.
Eu lin moitos libros en galego, entre eles:
1-¡Como molo!
2-O raposo e a nestra.
3-O trompetista e a lúa.
4-Desde unha estrela distante.
5-O meu nome é Skywalker.
Estes foron dos que máis me gustaron.
Unha das inquedanzas que teño agora son os exames de avaliación, os últimos de todo o curso, se os suspendo tendrei que estar mais tempo estudando e sen poder disfrutar. Tamén outra é que cada vez queda menos para o verán, o problema é que pouco a pouco vai pasando os días e logo a volver a estudar. E a última son os exames oficiais de Alemán, Goethe y de Inglés, Cambridge.
FERNANDO MARIÑO BLANCO 1ºC ESO Nº13
Como un refuxiado máis, Florencio chegou a Veracruz no buque Ipanema en xullo de 1939. Logo duns días de estadía en México DF, o cineasta Carlos Velo conseguiu que nomeasen a Delgado Gurriarán delegado en Toluca do SERE. Despois deste primeiro traballo, Florencio instalouse en DF e dedicouse á venda de produtos como fertilizantes, zapatos finos, aceite, pólizas de seguros… En 1949 entrou como visitador médico do Laboratorio Queralt Mír, primeiro como axente na capital e despois en Guadalajara, onde desempeñou cargos de alta responsabilidade ata 1973, ano en que se xubilou.
La emigración es un tema que me llama mucho la atención, me parece muy complicado rehacer tu vida en un país sin conocer a nadie, creo que hay que tener mucha valentía.
Algunos de los libros que hemos leído en el colegio son:
- O Merlo Branco
- Rubicundo
- Mitos gregos
- Memorias do silencio
- Europa Express
- Cantares Gallegos
Los dos que más me han gustado son Europa Express y Memorias do silencio, ambos los hemos leído este año.
Agora mesmo os exames de avaliación son as miñas inquedanzas, ainda que sei que son uns exames máis, preocúpanme as notas xa que o ano que ven gustaríame presentarme ás becas de Amancio Ortega. Dende pequena o meu sono é irme durante un ano ós Estados Unidos ou Canadá, paréceme unha experiencia moi enriquecedora e da que pódese sacar unha gran aprendizaxe.
Maria M
3ºC ESO
Nº18
1-Que sempre amou a Galicia ainda cando emigrou a outros paises el segia amondo a sua vila.
2-O primeiro que lin en galego cando tiña tres anos foi Xan vai a perruquería despoís os que fun lendo son:Eu conto,ti cantas...,Mar adiante,biografía de Richardo Carvalho Calero que foi tamen homenaxeado nas letras galegas,O trompetista e a Lúa,O raposo e a mestra,15 voces da nova poesía galega,Bala perdida,O meu nome é Skywalker,Unha rosa é unha rosa e moitos máis que xa non me acordo do nome.
3-A miña inquedanza mais grande que teño e poder ir ao Sntiago Bernabeu para ver o Real Madrid e conocer a plantilla do meu equipò favorito e depaso facer o tour do Bernabeu que consiste en coceñecer o estadio e ver todos os trofeos.Gustariame ver un partido do Real Madrid contra o FC Barcelona que quere dicir un clásico ou ver como gañan un titulo e ir a Cibeles para ver a celebración do titulo e se fose unha champios ou a copa de europa que é o mesmo e ir a celebralo ao Santiago Bernabeu.
Carlos Novo Cedeira 1ºB ESO Nº23
1.-Chamóume a atención como desde Francia organizou a evacuación de todos os refuxiados políticos españois confinados nos campos de internamento franceses e tamén chamóume a atención a creación dunha revista escrita polos galeguista en México.
2.-Só lin uns poucos libros en galego grazas ao colexio, non recordo todos os que lin pero algúns deles eran Mitos Gregos de M. Angelidou, Memorias do Silencio de Eva Mejuto, Europa Express de Andrea Maceiras, Marea negra de Ana Isabel Conejo, e tamén lin un libro por recomendación da miña irmá chamado Escarlatina a cociñeira defunta de Ledicia Costas. O que máis me gustou foi Europa Express, xa que foi o libro en galego que máis me sorprendu para mellor era bastante entretida e a historia non era aburrida, senón que te daban gañas de aprender máis da historia.
3.- Unha inquedanza que non só teño agora senón, a levo tendo toda a miña vida é que non sei o que realmente me gusta, hai tempo pensaba que encontrara unha afición que facíame feliz pero co paso do tempo esa afición pasou de facerme feliz a agobiarme e agora quedei co medo de non encontrar algo que de verdade me axude a sentir que hai algo que teño que me chea como persoa, vexo a todas as miñas amigas coas súas afición e teño a necesidade de encontrar algo que me faga igual de feliz ca elas, pero supoño que é cuestión de tempo.
Elena G. Conde 3ºD ESO Nº8
1.-El proverbio que más me ha gustado y me ha hecho pensar fue "Intenta que el niño que fuiste nunca se avergüence del adulto que eres", otro proverbio que me hizo pensar fue "Para fortalecer el corazón, no hay mejor ejercicio que agacharse para levantar a los que están caídos", si tuviera que inventar uno sería este, "aprende a amarte a ti mismo antes de dejar que los demás te amen".
2.- 1) Creo que la fe es importante porque las personas necesitamos creer en algo, el cerebro del ser humano solo se fía de las cosas de las que tiene conocimiento y si no tienen conocimiento sobre las cosas siempre van a necesitar buscar algo que lo explique para poder tener una cierta tranquilidad mental.
2)Creo que las huellas que Dios dejó son los pequeños aprendizajes que nos da que se van retrasmitiendo a lo largo de los años, poco a poco, como el de tratar bien al prójimo o que todos somos hermanos.
3)En este presente creo que dominan ambos por igual ya que bajo mi punto de vista maldad y la bondad dependen mucho de quien lo este llevando a cabo, porque lo que a una persona le puede parecer malo a otra le puede parecer bueno, así que creo que esta equilibrado aunque pueda parecer que domina la maldad, también hay muchas cosas buenas que no se están valorando en el mundo.
4)Una película que me ha hecho reflexionar es "A dos metros de ti", trata sobre dos adolescentes que sufren una enfermedad por la que no pueden tocarse y se acaban enamorando, me hace reflexionar sobre todo lo que tiene que ver sobre el amor y la necesidad de poder demostrarlo.
3.-Me ha aportado descubrir muchos nuevos valores y también me demostró que es necesario trabajar en equipo, me hizo descubrir un poco más de la religión. Y he disfrutado mucho de las clases.
Elena García Conde 3ºD ESO Nº8
Jacobo Navas Baneira 3ºC
1- Me llama mucho la atencion sobre su biografia que la medalla de académico correspondiente de la Real Academia Galega se haga entrega en el barco de valdeorras en vez de en un sitio mas "importante" como santiago,vigo,coruña etc.
2-A lo largo de mi vida no he leido muchos libros en gallego ya que no me gusta mucho leer pero uno que tuve que leer en el colegio fue rubicundo que me gusto mucho,este año lei cantares gallegos, memoria do silencio y europa expres que era un libro que era muy interesanteb ya que hablaba de adolescentes como nostros y atrae bastante a la lectura ya que vivimos practicamente las mismas cosas que ellos.
3-Una de las inquietudes que tengo ahora mismo es sacar buenas notas ya que me estoy esforzando mucho en esta ultima evaluacion por conseguirlo para pasar lo mejor posible el verano.
Chamoume moito a atención que Florencio fose poeta pero ao mesmo tempo avogado xa que é un traballo moi dificil e que case non tes tempo libre.
Os libros que lín en galego son os libros que nos mandan no colexio. Pero hai un libro que foi o que lín na segunda avaliacion que é Europa Express que me gustou moito.
A verdade é que non sei que contarche pero teño moito entusiasmo por saber as notas desta avaliación, xa que son as ultimas e despois teño un verano moi largo, por iso desexo sacar boas notas. Para ter un verano explendido e sen ter que estudiar para recuperar o ano que ven ningunha asignatura.
Brais Fuentes 3 C
1.Para ser sincero, nada na biografía chamou a miña atención.
2.Os libros en galego que lin ao longo da miña vida son: O meu nome é Skywalker(Agustín Fernandez Paz), Bala Perdida(Manuel Rivas) e Unha rosa é unha rosa(Suso de Toro). A que máis me gustou ata agora é: O meu nome é Skywalker(Agustín Fernandez Paz).
3:As miñas preocupacións son a miña falta de autoestima, a miña inseguridade etc.
Iván 1ºB ESO Nº13.
Un dato que me chamou a atención é o de que empezó como poeta en xornais e revistas da súa época, o motivo é que todo empezou por algo pequeno é que si vas pouco a pouco podes facer realidad o teu sono. Listado de libros que me he lido en galego:
Merlo Branco, Cámbiache o conto, Contos por palabras, O meu nome é Skywalker, Cando petan na porta pola noite, Camiño Perigoso e Bala Perdida. O que más me gustou é Merlo Branco xa que ensina valores como non burlarse das personas pola súa apariencia.
A verdade é que agora non teño moitas inquedanzas xa que estou pensando en acabar ben o curso é así poder disfrutar ben do verano sen preocupaciones eso sí unha inquedanza que podo ter é por exemplo ter problemas al acabar o curso pero polo demais ningunha en especial.
Igancio LP 2*A ESO
1.-Resaltoume o feito de que estando fora de Galicia escribira poemas en galego, xa que moitas persoas deixan de usar o galego ao irse de aquí.
2.-Ao longo da miña vida(que eu me lembre) teño lido estes libros en galego:
-O meu nome é Skywalker
-Bala Perdida
-Unha rosa é unha rosa
Ata agora, o que máis me gustou foi Unha rosa é unha rosa.
3.-Agora mesmo teño moitas inquedanzas. Unha desas é como vai acabar a guerra en Ucrania.
¿Imos ter escaseza de comida?¿Volverá a ocurrir o mesmo con outros países cercanos a Rusia?
Ademais, tamén estou moi preocupado pola crise ecónomica que estamos vivindo, con todo o tema do gas, o petróleo... En xeral, todo o que lle compramos a Rusia, xa que teño medo de que como lle estamos bloqueando economicamente non sexamos capaces de substituír a Rusia por outro país.
AÑEJANDRO MUIÑO GARCIA Nº21 1ºB ESO
Isto non esá na biografía pero si no vídeo e é que me sorprende que con todo o que fixo pola lingua galega chegando a crear un periódico noutro país no que no se fala houbesen tardado tanto en darlle este día como é o Día das Letras Galegas.
A verdade, non leín moitos libros en galego só os que me mandan ler no colexio que foron: Bala perdida, unha obra de tatro como é Unha Rosa é una Rosa é O meu nome é Skywalker a verade, o que máis me gustou foi Bala perdida xa que me resultou mo interesante é con una boa trama.
Neste momento da miña vida teño moi poucas inquedanzas pero sí teño algunas como aprobar todo e poder ter un verán tranquilo e sen estudios adicado ao descanco e a diversión r tamén porque no me gustaría repetir o curso, e tamén una que me importa e á vez non é que o Dépor volva á cume do futból como é a liga Santander e a ver se este ano conseguimos ascender a aliga smartbank que dende logo faríame moita ilusión.
Hugo Rodríguez Rumbo 1ºC Nº28
Ao londo da miña vida os libros de galego que lín son os que me mandaron na escola. Cada ano lín uns 4 libros, asi que me acorde están "Os nenos da varíola" e "A sombra cazadora"
Agora mesmo a inquedanza que mais teño a verdade e que e acabar o curso, xa que estou bastante canso de estudar y ter que madrugar. Gustariame estar xa de vacacións para ir cos meus amigos a dar una volta, xogar ou ir a praia... tamén gustaríame ir de vacacións cos meus pais a algun sitio que teña praia ou piscina. Teño ganas de pasar tempo cos meus avos xa que durante o curso non os veo moito.
Alessandro Taboada Rosi
4ºC Nº27
Da biografía de Florencio Delgado Gurriarán chámame a atención como Florencio, así como moitas persoas en España, ao comezar a guerra civil, debido á súa militancia no partido galeguista e ás súas ideas republicanas e galeguistas, tivo que exiliarse de Galicia, primeiro a outras zonas de España e máis tarde ao extranxeiro, primeiramente a Francia e máis tarde a México.
Os libros en galego dos que teño memoria de ler son: “Bala perdida”, “Mitos gregos”, “O meu nome é Skywalker”, “Flis-fli-ris-flas”, “Camiño perigoso”, “Cando petan na porta pola noite”, “Duas bagoas por máquina”, e máis recentemente “O merlo branco”. O que máis me gustou foi “Cando petan na porta pola noite”, polas pequenas historias de “medo” que ten.
Neste momento da miña vida estou adicado aos estudos da ESO e de piano no conservatorio do colexio, e teño moita afección a dous deportes, o balonman e o baloncesto. Dende hai unhas semanas non podo adicarme ao deporte por un pequeño problema de saúde, pero coido que a vindeira tempada poderei estar xunto cos meus compañeiros de equipo, competindo de novo nos dous deportes.
Pablo Fernández Parada - 2ºA ESO
sen duda o que máis atencion me chamou foi todo o que fixo durante a guerra civil, ata chegando a estar no servicio de informacio periferico do estado maior do exercito de terra.
eu no acostumo ler en galego fora das lecturas obrigatorias do colexio dos cales o que máis me gustou foi o que nos mandaron esta evaliacion: Os nenos da variola.
neste momento o unico que me produce inquedeza sarian os exames finais e as notas que vou sacar xa que de elas depende como vou continuar os meus estudos fora das cousas dese ambito non me inqueda nada e estou bastante faliz como estou.
Diego Louzao Regueiro
4ESO
N18
O que máis me sorprendeu foi que aínda estando moitos anos en guerra, escribiu moitos poemas e participou en bastantes revistas importantes. Paréceme incrible que tivese tempo para iso cando estaba tan ocupado coa guerra.
Os libros que lin en galego son:
Bala perdida
Álvaro e Álvaro
O meu nome é Skywalker
Unha rosa e unha rosa
O trompetista e a Lúa
O raposo e a mestra
O libro que máis gustoume destes é "Unha rosa e unha rosa". Porque é moi divertido.
Sinceramente, eu non teño ninguna inquedanza nestes momentos. Estou bastante tranquilo.
Luis Jóse Rivas Diéguez n 28 1B E.S.O.
1 O dato que chamoume a atención foi de que Florencio Delgado fixo exercicios para arrequecer o seu vocabulario galego , que fixo omitas traduccións de poetas franceses pareceume moi interesante facer eses exercicos para aprender galego a verdade, gustoume ese dato.
2 Os libros que eu lin foron a verdade que poucos pero porque eu non leo moito en galego senon que eu falo, porque o meu pai fala galego. Os libros foron: Unha rosa é unha rosa, O meu no me é Skywalker, Bala perdida é algún mais que non teño agora e non sei o nome, o que mais me gustou foi : O meu nome é Skywalker.
3Eu creo que agora mesmo, bo agora non porque case acabaron, pero a maior inquedanza que tiña eran os exames, xa que son os últimos é os mais importantes, pero agora, coma xa case acabaron non teño una inquedanza
Ainhoa Reimundez Dominguez 1B. ESO N 27
Da súa biografía chamoume a atención que aprendera o galego de forma autodidacta lendo Aires da miña Terra.
Non é habitual para min ler en galego polo que só lin os libros do colexio, alguns deles foron: Cando petan na porta pola noite, Cantares Gallegos, Europa Express, O meu nome é Skywalker...
Unha das miñas inquedanzas son as notas finais e as dos exames de avaliación. Creo que levo estudiando moito tempo e una mala nota pode fastidiarme toda a avaliación.
Procuro estudar con moito tempo de antelación, ainda que as veces non é moi posible, para levar unha boa calificación.
Jorge Souto
3ºC eso nº 29
A min, o que máis chamoume a atención, pese a que xa o sabía, foi que na guerra civil estivo en Barcelona , e acabou en México.
Eu non lein moitos libros, pero algúns son:Unha rosa é unha rosa.
Bala perdida.
O raposo e a mestra, sei que lein máis, pero non me acordo dos nomes.
A min o que máis me gustou foi o de O raposo e a mestra.
Texto:
Eu non teño moitas inquedanzas, pero a maior que eu teño, é saber as notas que vou sacar tanto no exame de maña como na avaliación. Creo que sacarei boas notas. Outras inquedanzas menores son: por exemplo saber como acabara a selección española na Nations league, ou saber se o deportivo da Coruña retorna á segunda división de España. Iso foi todo.
1. O exilio a veracruz e logo a méxico. 2. Palabras de caramelo, camiño perigoso, bala perdia, etc... O que mais me gusta e Palabras de caramelo. 3. Non teño ningunha.
1.- O detalle que máis me chamou a atención da biografía de Fernando Delgado Gurriarán foi que aínda que era un refuxiado en Barcelona, deu amparo aos guerreiros do maquis galego.
2.- Listaxe de libros en galego:
-Unha rosa é unha rosa
-O meu nome é skywalker
-Bala perdida
-Martuxiña
O que máis me gustou foi de Bala perdida porque é moi entretido.
3.- Unha inquedenza que teño na miña vida a día de hoxe é comentar o blog de Emaús. Esquecino xa que fun aprazándoo porque tiña os exames de avaliación, e agora estouno facendo a última hora cando teño mañá outro exame. Por sorte o outro xa o estudiei. Ademáis, cando abrín o proxecto Emaús e vin algunha das cousas que tiña que poñer, case caigo para atrás do susto. As preguntas eran larguísimas. Pero bueno, xa queda menos.
Pablo Frade Prieto
Nº 9, 1º B ESO
1. O dato que mas chamoume a atencion foi que estivese na Fronte Popular xa que eu pensaba q este autor simplemente dedicouse a escribir e tampoco sabia q fose avogado e sorprendeume a verdade xa que pasar de estar na fronte a ser poeta hay un gran salto.
2. Libros que he leido en gallego
* As horas roubadas
* Xenia tes un mensaxe
* Os vellos non deben de namorarse
* O segredo da casa de formoso
* Memorias dun neno labrego
* A caixiña dos rancores
* Servicio se urxencias -> este fue el libro que mas me gusto ya que es una comedia que me hizo gracia y me parecio bastabte interesante.
3. Pois a miña maior inquedanza neste momento eu diria que son as notas, xa que preocupame non poder entrar na carrera que eu quero xq non me chenguen as notas asi que eu diria que é iso principalmente.
Ainhoa Heras Perez 1ºD
-Un dato que me chama a atención de Florencio e que tivese que exiliarse a México, posto que a emigración era moi recurrente nesas épocas, dado que non había liberdade de opinión.
-Algúns dos libros que lin en galego ao longo da miña vida foron: "Os nenos da varíola", "Memorias dun neno labrego", "As malas mulleres", "Os vellos non deben namorarse" e "As horas roubadas". O que máis me gustou foi "Os nenos da varíola" porque está baseado nunha historia real sobre como se estendeu a vacina da varíola no novo mundo.
-Os estudos son moi importantes hoxe en día e, ás veces, pregúntome que farei nun futuro e a que me adicarei cando sexa maior. Estos dous anos de bacherelato son determinantes e a presión e o estrés son moi frecuentes. Non obstante, sempre que me agobio penso que merece a pena todo o esforzo que estou levando a cabo para poder elexir que quero estudar e, deste modo, intentar ser feliz grazas a un traballo que me satisfaga.
Inés 1ºD BACH, nº25.
O que máIs me chamou a atención foi que Logo duns días de estadía en México DF, o cineasta Carlos Velo conseguiu que nomeasen a Delgado Gurriarán delegado en Toluca do SERE.
Os libros que máis me gustaron foron "As horas roubadas", "Os nenos da varíola", "Os meu nome é Skywalker" e "Jules Verne e a vida segreda das mulleres planta".
Preocúpame o que ven despois deste verán; 2º de bacharelato. É un curso demasiado importante e preocúpame fastidialo.
Ana Otero Pailos Nº14 1ºA
Algo que me chamou a atención foi a súa involucracion no plan de organizar e facilitarlle amparo aos guerrilleiros do maquis galego e outros refuxiados en Portugal.
Coa lectura obrigatoria do colexio, lein numerosos libros en galego como: Xenia, tienes un wasap, Memorias dun neni labrego, Os vellos non deben de namorarse, Europa expres, O segredo da casa de formoso, Servicio de urxencias, Mitos gregos, A caixiña dos rancores, Os nenos da varíola, Fabulas de esopo, As horas roubadas e As malas mulleres.
A verdade é que salvo alguns, estan ven pero destacaria Os nenos da variola por tratar un tema que me gusta.
Encontrome nunha etapa da miña vida moi significativa para o meu futuro. Realmente prepcupame se vou a conseguir os meus obxectivos de vida. Ata agora vou ven pero na miña familia hai algun que outro problema que a verdade é que teño medo de que me afecte nos estudos. En canto ao resto, considerome unha persoa moi feliz que me encanta estar cos meus amigos e que coñece a realidade da vida e por iso trato de disfrutala.
Lucia E 1D BACH
O que mais me champú a atención foi o da guerra civil, os libros que me lin ao largo da miña vdia en galego foron so os sa escola e un que se chama mentira que foi o que mais me gustou, a miña in quedaza nestes momentos son os examesde avaliacoon e as notas
Alba García Ces 3C eso 9
Sorpréndeme que ainda de non poder asistir ao Congreso Castelao compuxo o seu relatorio, creo que demostra unha gran interese cultural pola sua parte. Eu creo que lin moitos libros xa no me acordo cantos pero alguns que recordo son:
Cantares Gallegos
A folla máxica
Dúas bágoas por maquina
O principe persa
As palbtas máxicas
O mellor de Mocho e Borgoñez
Europa express
Contos por palabras
Mortadelo e Filemon(Magin o mago)
Xerónimo Stilton e o sorriso da Mona Lisa
Xerónimo Stilton e a supercarrera.
Dende logo o meu favorito ainda que o lin de pequeno é Xeronimo Stilton e a supercarrera, eu creo que o lin arredor de 10 veces cando era pequeno.
Agora mesmo non teño ninguna inquietude mais que os exames pero xa estan para rematar asi que estou bastante libre e moi feliz porque chega o veran detro de nada e o veran gustame moitísimo porque teño mioto tempo libre para facer o máis me gusta.
Rodrigo Romero Cutanda 3C ESO N 24
1- Aunque era máis normal na súa época sorpréndeme o seu exilio a clandestino a Buedeos dende Portugal escapando de rexime franquista. Sorprendeme xa que logrou escapar dunha posible norte por pertencer a oposición galeguista.
2- Memoria dun neno labrego , Os nenos da variola , O meu nome é Skywalker , Cantares galegos entre outras.
3- Unha inquedanza que teño e que todos hemos tido é a morte . Dame medo , non sei moi ben como chamalo pensar o que vai pasar despois disto . Realmente nadie sabe o que ocorre xa que todo a xent que a vivido estan no cemiterio.
Gustame pensar un futuro alentador no paraiso facendo o que me guste nin preocupacións xa que non me podo imaxinar o non volver a sentir nada durante toda a enternidade.
SERGIO RIBADAS CASTRO 4C
O que máis me sorprendeu foi que fora un refuxiado, xa que cando eu penso en un escritor penso en alguén cunha vida tranquila e fácil, pero esto demostroume que non ten porque ser así.
1.Europa express
2.duas bágoas por máquina
3.Rubicundo
4.memorias do silencio
5. Cantares gallegos
O que máis me gustou foi Memorias do silencio xa que fala de distintos problemas e puntos de vista na época nazi, mostrando unha cruel realidade.
O que máis me inquieta na miña vida ahora mismo é o meu futuro, non sei se facer o que a mi me gusta ou facer algo que poda gañar máis diñeiro. Preocúpame non ter suficientes cartos e que ninguén me poida axudar con eso.
Uxía González Varela
3C ESO
1. Sorpréndeme da súa biografía que tras o seu exilio fora cara México. Paréceme un pouco raro xa que a maioría de poetas, escritores... que estudei exílianse en Arxentina.
2. A verdade é que só lín os libros que mandou o colexio ler. Son estes:
-As malas mulleres
-Os nenos da variola
-Fábulas de Esopo
-Cando petan na casa pola noite
-Memorias dun neno labrego
-Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta
-Os vellos non deben de namorarse
-A lei das ánimas
-Mitos gregos
-O segredo da casa de Formoso
O que máis me gustou foi Os nenos da variola.
3-Agora mesmo estou moi contento. Acabei os exames e non teño nada que facer polo que non tería ningunha inquedanza. Pero si que teño. O que me preocupa é o que vou facer de maior, aínda non elexín e estoume preocupando. Teño claro que prefiro a rama de ciencias e que non me gusta a bioloxía, iso está ben neste ano, pero o ano que ven é o definitivo e teño que elexir ben. Non quero arrepentirme de nada na vida así que teño que ter moito coidado.
Diego Couceiro Sánchez 1ºB Nº6
Chamoume a atención por todos os lugares que pasou Florencio Delgado Gurriarán, porque debeu ser moi duro teñer que irse da tua terra e buscar un novo lugar onde quedarse , sobre todo se non tes moito dominio do idioma.
Os libros (dos que me acordo, non sei se serán máis) que leín en galego foron:
·O trompetista e a lúa
·O mestre e a zorra
·Salvaxe
·O meu nome é Skywalker
·Unha rosa é unha rosa
·O club dos nenos
·Onde vai Carlos?
·Quen robou o nadal?
·Bala perdida
Tamén teño leido libros en galego do colexio, pero agora non me recordo cales foron.
O meu favorito destes é, sen dúbida, O club dos nenos , que regaloume o meu padriño.
Agora estamos a rematar o curso, entón unha das cousas que máis inquedame son as notas, eu creo que nesta evaluación vou sacar boas notas, xa que estudie e mais esforceime. Miña nai dime que estea tranquila , que seguro que saco boas notas, xa que os exames saíronme ben.
Outra inquedanza que teño é a miña representación de música. Eu toco o violonchelo e este ano imos facer una representación fora do horario escolar, eu estou algo inqueda ,porque a partitura deste ano é un pouco mais complicada que da os outros anos, e non sei como me saldra.
Claudia Sánchez Rivas n 32 1C ESO
1- Tras ler esta biografía eu penso que el é un home con moita historia detrás é tamén un bo exemplo de superación xa que foi moi loitador. Algo o cal chamoume bastante a atención é como cóntalle á historiadora Dolores Pla que para el ser refuxiado era un sentimiento penoso, pero á súa vez heroico.
2. Algúns dos libros que teño lido en galego ata agora serían Cantares Galegos, O meu nome é Skywalker, Europa Express, Contos por Palabras e Cartas de Inverno, entre outros, é de todos estes o que máis me gustou foi Europa Express, xa que pareceume moi entretido e gustoume moito a historia ademáis de como acabou.
3. Nestes momentos algo que me preocupara especialmente foron todos os exames e probas que tivemos estas últimas semanas, os cales son especiaolmente importantes no curso, o cal foi algo duro ademais de que eu adoito preocuparme bastante con todo o tema das notas, aínda que agora que xa acabaron e xa estou moito máis tranquila.
Paula Gómez Gil
Nº10 3ºD
1.. Resaltaría a palabra corgomófilo : dise do que ama ou sente afección por Córgomo (Vilamartín de Valdeorras). Florencio Delgado Gurriarán dedicou gran parte dos seus versos á comarca de Valdeorras.
El e moitos máis levan 20 anos loitando nun porxecto común, comezaron con xornadas de teatro, música e poesía, e acabaron no 2016 co proxecto “As letras de Florencio”.
2. Estes foron os libros que teño lidos ao largo da miña vida:
-Música no faiado, Miguel Ángel Alonso Diz, Xerais, 129 páxs.
-A biblioteca de Pedrarcana, Carlos Taboada, Xerais, 216 páxs.
-Trece anos de Branca, Agustín Fernández Paz, Edebé, 98 páxs.
-Contos por palabras, Agustín Fernández Paz, Xerais, 112 páxs.
-Camiño perigoso, Ánxela Loureiro, Xerais, 155 páxs.
-Os mornias, Lola González, Xerais, 95 páxs.
-Contos para Manuela, Mario Pereira, Alfaguara, 126 páxs.
-A malvada María Xosé, Miguel Vázquez Freire, Xerais, 200 páxs.
-Ás de mosca para Anxo , Fina Casalderrey, Anaya, 133 páxs.
-Amigos en tempo real, Ramiro J. Álvarez, Galaxia, 90 páxs.
-A expedición do Pacífico, Marilar Aleixandre, Xerais, 192 páxs.
-De como o santo dos croques se fai peregrino, Pepe Carballude, SM, 144 páxs.
-A chave da Atlántida, Anxo Fariña, Xerais, 143 páxs
-O talismán dos druídas, Pepe Carballude, Everest, 109 páx.
O que máis me gustou foi “A expedición no Pacífico”. A novela narra, en primeira persoa, as aventuras de oito científicos embarcados nunha expedición polo Pacífico entre os que se atopa a protagonista da mesma, Emilia Goianes, unha rapaza que, escondida entre a equipaxe do seu irmán, embarca como polisón no barco expedicionario. Facéndose pasar por un rapaz e exhibindo os seus amplos coñecementos de entomoloxía, converterase axiña nun científico máis entre os homes do equipo. O planeamento da novela gustoume moito porque combina dun xeito realista o relato das aventuras dos viaxeiros con referencias históricas y científicas que a min particularmente interésanme moito. Ao mesmo tempo o relato planéase case como un diario cando dá conta das vivencias íntimas de Emilia, quen inicia a viaxe con doce anos e regresa con quince. Durante os tres anos que dura a expedición Emilia coñecerá novos lugares e formas de vida, novas persoas, novos sentimentos... todo este cúmulo de experiencias e coñecementos axudarán a que regrese da viaxe convertida nunha persoa diferente
3. Preocúpame o meu futuro, cómo as decisións que poida tomar agora me poidan influir na miña vida. Por outro lado, tamén me afecta setirme aceptado por parte dos demais, e intregarme.
Prevenir situación de violencia, e ensinar valores como respeto, igualdade ou tolerancia.
Sentirme presionada polos meus país, ou pola xente que me rodea, para alcsnzar uns obxectivos, e iso xenérame inseguridade. De ahí que é importante que entendan as nosas necesidades e nos apoien sempre que o necesitemos.
Búsqueda de unha identidade propia.
NOME : Gabriela
CURSO: 3ºD E.S.O
Nº: 21
O dato que mais me chamou a atención, sen contar toda a sua historia cos exilios e as guerras foi o de que él mesmo aprendera a leer en galego co libro aires da miña terra, parecerme interesante polo feito de que nesa epoca non era tan común o galego.
Os libros en galego que lei foros os obligatorios polo colexio e o que mais me gustou foi o da vida secreta das mulleres planta.
A miña inquietud agora mesmo é saber como va a ser o ano que ven, xa que moita gente dí que é moi dificil, outra que é un curso "levable" e outra que di que é moi facil. Estoy preocupada xa que todo o que faga ese ano pode condicionar o meu futuro e sinceramente é algo que me preocupa bastante.
Ademáis que non quero deixar de facer o deporte que fago pero se baixo de notas ou vexo que é moi difícil terei que facelo e seria algo que non me gustaria.
Nazaret López 1ºbach
Moitos pensamos que por ser dun pobo que casi ninguén coñece non imos poder chegar a ser recoñecidos na vida, e xa non é o primeiro caso e cada vez coñezo máis como o de Florencio, que facendo o que máis lle gusta e esforzándose o suficiente chegou a ser homenaxeado nas letras galegas.
Eu non son moito de ler libros, e menos en galego, xa que hai expresións que non entendo e son imprescindibles para entender o contido e o que querer dicir o escritor. Pero como galego que son algún leín, no os entendín moito e non lles vin o que querían dicir os autores, os libros foron: Bala Perdida, O meu amigo é Skywalker e Unha rosa é unha rosa.
Eu penso que a maior inquedanza que teño agora pode ser o nivel de competitividade que vou ter o ano que ven na liga galega de fútbol, nunca tiven e cheguei a un nivel parecido, pero ter inquedanzas é bo, no meu caso como non sei o nivel vou estar entrenando duro o verán para que o ano que ven non me "pille o boi" e non teña que ver a maioría dos partidos desde o banco, e como di o refrán o que a sigue a consigue.
Sergio Romero Cutanda 1ºC ESO nº29
1 – Un dato que me chamou moito a atención foi que el sempre foi participe na defena da lingua galega. Estivera donde estivera, xa fora en Francia, Barcelona, Portugal ou Mexico. O idioma e algo imprescindible que hai que aprender. "Sen idioma non hai Nación".
2- O merlo branco, Europa Exprés, Memoria do silencio e Cantares gallegos.
O libro que mas me ha gustado e Europa Exprés, lino hai un par de meses como libro obligatorio do colexio e gustoume moito, porque a trama do libro e romántica e a vez deixate coa intriga de non saber o que vai pasar despois.
3- Unha preocupación que teño agora mesmo son os resultados das miñas notas finais. Estou un pouco nerviosa porque esas notas son as que definen o meu esforzo e dedicación cara as materias deste curso.
Elena García Ramos 3D N9
Martes 7 de junio de 2022
1-A min sorprendeme moito que de vilas tan pequenas e tan afastadas de grandes cidades salgan persoas famosas e tan importantes como foi Frorencio.
2-Cantares galegos, a praia dos afogados, galegos de Ourense e o que mais me gustou foi unha rosa é unha rosa.
3- A min procupame moito a morte a menudo penso en que ao final todos himos morrer e incluso a nosa galaxia dentro de moitos anos vai colixionar con outra galaxia e vai explotar, eu solo espero poder vivir a miña vida sen que a morte chegueme pronto antes de poder divertirme e facer mais cousas que teño pensado facer na miña vida tamén espero que toda a miña familia teña sorte na vida.
Pablo 16 1B eso
ALUMNAS/OS que han comentado esta ENTRADA (martes 7 junio, 18 hrs):
29. Diego C, 1º B BACH
30. Paula G., 3ºD
31. Claudia, 1º C
32. Uxía, 3ºC
33. Sergio R., 4ºC
34. Rodrigo, 3ºC
35. Nazaret, 1º Bach
36. Gabriela, 3ºD
37. Alba Gª, 3º C
38. Lucía E., 1º D Bach
39. Ana O., 1º A Bach
40. Inés, 1ºD Bach
41. Ainhoa, 1º D Bach
42. Pablo F., 1ºB
43. Jorge S., 3ºC
44. Ainhoa, 1ºB
45. Luis José, 1ºB
46. Diego L., 4º Eso
47. Pablo Fdez, 2ºA
48. Alessandro, 4ºC
49. Hugo, 1ºC
50. Alejandro, 1ºB
51. Ignacio, 2ºA
52. Brais, 3ºC
53. Jacobo, 3ºC
54. Elena G.C., 3ºD
55. Sergio R., 1ºC
56. Carlos, 1ºB
57. María, 3ºC
58. Fernando, 1ºC
59. Gonzalo, 3ºD
60. Darío P., 1ºC
61. Elena G.R., 3ºD
62. Pablo, 16, 1ºB
1.O que chamoume a atención foi que el seguiu loitando polos galeguistas en México.
2.-Feliz Feroz
-Unha rosa é unha rosa
-O meu nome é Skywalker
-Os cinco
O que máis me gustou foi unha rosa é unha rosa.
3.A miña inquedanza é rematar xa o colexio porque asi xa comenza o verano e podo estar coa miña familia e cos meus amigos, tamén quero ir á excursión da praia do colexio porque quero aprender a facer uns deportes na auga e estar cos meus amigos.
Yago Sánchez Quindimil 31 1°C ESO
1. O que mais me chamou a atención de Florencio Delgado é o seu gran compromiso con Galicia, xa que ainda estando exiliado en Mexico, seguía metido no PG e en círculos galeguistas.
2. Os libros escritos en galego que teño lidos son os que obrigábanme a ler no colexio, dos que me acordo son: Os nenos da varíola, O refugallo e duas bágoas por máquina.
O que máis me gustou ata agora foi os nenos da varíola xa que gustanme as hisorias basadas en hechos reais.
3. A única inquedanza que tiven este tempo foron os exames, xa que últimamente non estou motivado para estudar e non me gustaría perder todo o traballo que fixen durante nunha semana de exames. Afortunadamente, xa os acabei e polo tanto a inquedanza principal agora é saber se aprobei todos, espero que sí xa que se non miña nai castigariame moito.
Iker Rega N19 4C
1. QUE dato chamou máis a túa atención e por qué?
O Cancioneiro da loita galega, que foi publicado pola delegación mexicana do PG, coincide co Día de Galiza en 1943 xunto coa edición do último número da primeira xeira de Saudade.
Isto é moi curioso, e dános que pensar sobre o alcance da lingua galega, traspasando toda fronteira interposta.
2. QUE libros tes lido e cal foi o rey favorito?
Sendo sincera, é verdade que non lexo moito en galego (ademáis dos libros de lectura obrigatoria), pero o meu clásico favorito da literatura galega, sempre, será o poemario “Cantares Gallegos” da talentosa Rosalía De Castro.
3. ESCRIBE un texto expresando algunha das túas INQUEDANZAS.
Xa que estamos rematando o curso, o miña primera preocupación e o esforzo de cara a estas últimas semanas, dalo todo para rematar un curso “redondo” do que me levo unhas grandes amizades, anécdotas e aprendizaxes.
Anastasia I. 3C ESO n° 14
1.Pareceume bastante extraño que estudió derecho y terminara siendo escritor ya que no son dos cosas que esten muy relacionadas.
2.Solo leí 3 libros en gallego y son los siguientes:bala perdida,o meu amigo skywalker y unha rosa é unha rosa.Y sin duda el que mas me gusto fue bala perdida.
3.Unha das inquedanzas da miña vida son as notas dos controis porque a os meus pais importanlles moito pero a mi non tanto,e se fago mal un control diranme que non estudo aun haxa estudado moito pero haxa tido un mal dia.E tamen pode ser que non poda entendedr unha cousa e o exame me salia mal por iso enton xa me castigaran.Pero con mais esforzo eso se pode solucionar.
Sergio Sánchez Frade N.30 1.B ESO
O que mais me chamou a atención é que estivo en moitos lugares do mundo, pero ao final foi un poeta galego. Non leín moitos libros en galego, so leín os deste ano en lingua, os q leín chamábanse o meu nome é sky walker, e o segundo chamábase unha rosa é unha rosa, destes o que mais me gustou foi o de unha rosa e unha rosa. A inquedanza que teño é a viaxe a praia co colexio, eu quero ir coa miña amiga alba, pero a Nosa amiga non quere vir conos e nos non queremos ir con ela, xa que estamos un pouco enfadas con ela, pero a nosa profesora quere que vaismos todas xuntas, pero o pasaremos mal.
Martina 1C ESO N5
1Resalto que fose militar xa que pensaba que os escritores non tiñan unhas boas calidades fisicas
2 Os libros que lin en galego foron MEMORIAS DE UN NENO GALEGO y NENOS DA VARIOLA el cual fue el ultimo que lei
3Que fas cando perdes a vontade de loitar, te desanimas por todo e sentes que o teu mundo é só escuridade? Que fas cando a túa fe desaparece?
Aínda que teñas a evidencia de que non hai nada máis que escuridade no teu cuarto, debes manter a esperanza de que un raio de luz o ilumine. Porque nada se perde definitivamente mentres tes ilusións e fagas algo para saír adiante.A esperanza que temos é como calquera desas substancias que se toman como medicina: axúdanos nunha necesidade, líbranos dun risco ou perigo e, case sempre, repara eses danos causados polo desánimo.Mentres haxa ganas de loitar, terás esperanza de gañar.As Sagradas Escrituras contan que despois de 38 anos de ser parapléxico, un home foi curado por Xesús. Quen sabe cantos nin sequera cumpriron 38 anos e xa están atados, aterrados e paralizados pola falta de fe para seguir.
MATEO SUAREZ FERREIRA 4B
1- Delgado Gurriarán traducía algúns poemas franceses e incluso gañou algúns premios.
2- Os libros que eu lin en galego son a maioría polo colexio e entre estes están: ¿Quen me quere adoptar?, cantares galegos, o principiño... O que máis me gustou foi o do principiño.
3-Nestes momentos teño moitas inquedanzas, pero a principal agora mesmo son as miñas calificacións, dado que son moi importantes na miña vida se quero ser de maior o que quero ser. Por eso estes últimos días estou esforzándome moito.
CARLOS LLANDERROZAS SILVA Nº15 ESO 3ºD
Como un refuxiado máis, Florencio chegou a Veracruz no buque Ipanema en xullo de 1939. Logo duns días de estadía en México DF, o cineasta Carlos Velo conseguiu que nomeasen a Delgado Gurriarán delegado en Toluca do SERE. Este fui o dato que mais mechamou a atención.Lin corre corre cabaza ,a folla azul,O meu nome e Skywalker.O que mais me gustou foi O meu nome e Skywalker porque e mui divertido e entrenido e ten bo xiros de guion.Eu falo en galego na miña casaagora mesmo non teño ningunha inquiedanza
Anxo Garrido Otero 3ºA Nº17
Como un refuxiado máis, Florencio chegou a Veracruz no buque Ipanema en xullo de 1939. Logo duns días de estadía en México DF, o cineasta Carlos Velo conseguiu que nomeasen a Delgado Gurriarán delegado en Toluca do SERE. Este fui o dato que mais mechamou a atención.Lin corre corre cabaza ,a folla azul,O meu nome e Skywalker.O que mais me gustou foi O meu nome e Skywalker porque e mui divertido e entrenido e ten bo xiros de guion.Eu falo en galego na miña casaagora mesmo non teño ningunha inquiedanza
Anxo Garrido Otero 3ºA Nº17
1- Destacaría esto : " En Barcelona, Castelao encargoulle importantes angueiras relacionadas co PG, na Solidariedade Galega Antifeixista, organización unitaria creada para fornecer axuda aos combatentes e refuxidados galegos da zona republicana. Máis tarde, de novo en Francia, tería o cometido de organizar a evacuación dos refuxiados políticos españois confinados nos campos de internamento franceses "
2- Na miña vida non he leido mmoitos libbros en galego poero o meu favorito é os nenos da variola porque explica moi ven como vivían os orfos y como era la vida mnesos tempos en Galicia .Y como se realizou un acto tan heroico.
3- Unha das miñas preocupacions é vivir a vida como con momentos que a marquen e que poida ddicir que é sido feliz neste transcurso , o cal puede terminar en cualquier momento , tamén a velocidade na que passa o tempo , como se din o tempo é ouro . Por exemplo este curso escolar me pasou coma si fose 2 meses normales y cando me paro a pensar xa non queda mas ratos cos meus commpañeiros , risas , charlas entre nós , partidos en educación fisica y si me paro a pensar outra vez , me da a sensación que estaba na primaria hace moi pouco e agora vou empezar o Bacharalato
ÁLvaro Dosil Pérez 4 C
No tengo un dato tal cual a mi me llama la atencion la parsonas que hacer libros lo traducen y producen interes a la gente de aprender
Yo sinceramente leí pocos libros en gallego preo algunos son cantares galegos, mitos gregos, o refugallo. El que mas me hainteresado es el de cantarares galegos porque rosalia fixo moito na literatura galega con ese libro, y me gusta su manera de expresarse y el contenido de los poemas.
Una de mis inquedezas en la vida es quedarme solo, se que es muy triste no poder relacionarte con nadia ni con tu familia ni amigos, creo que es muy duro llevar un peso ten grande de no poder relacionarte. Gracias a Dios hoy en día tengo a mi familia que les quiero mucho y a mis amig@s que me llevo bien con ellos y me dibierto con ellos
Martin Chans Loureiro 3ºD Nº5
ALUMNAS/OS que comentaron esta ENTRADA (7 de junio, 20:50 horas):
63. Yago, 1ºC
64. Iker, 4ºC
65. Álvaro, 4ºC
66. Anxo, 3ºA
67. Carlos Ll., 3ºD
68. Mateo, 4ºB
69. Martina, 1ºC
70. Sergio S, 1ºB
71. Anastasia, 3ºC
1.Dada a súa militancia galeguista e incorporado á Fronte Popular, ao estalar a guerra civil o desasosego amedrentou a Florencio, que nun principio estivo agochado en varios lugares de Valdeorras e en Valladolid. En outubro de 1936, fuxindo por Portugal, logrou embarcar clandestinamente no Porto con destino a Bordeos.Pareceme increibñle que poidera fuxir tendo miles de militares protexendo as fronteiras foi un gran acto de valentia.
2. Doas libros que me acordo teño en mente mitos gregos , cantares gallegos, o meu nome é Skywalker e europa expres. O meu libro preferido é mitos gregos xa que gustame moito a antiguedade e os deuses.
3. Teño algunhas inquedanzas entre elas teño que haberá despois da morte ninguén o sabe e ata chegar o momento da morte non saberei se habrá algo mais e outra é se hai algo superior ao universpo ou a fin do mundo sei que tardaá moito en chegar pero ao chegar ese momento extinguiriase a humanidade e a pregunta do universo se hai algo mais grande e nos esta observando ou ordenanos a vida teño medo das decisións que pode tomar.
Adrián Costa Castro Nº5 3º ESO C.
1- Chamoume a atención que fora un refuxiado e todo o que axudou á súa causa.
2- Algún dos libros que Lin foron:Follas Novas,Cantares Gallegos,Malas Mulleres,Unha estrela no vento,A praia dos afogados,Os nenos da variola...
O que máis me gustou foi os dos nenos da variola.
3- Neste momento da miña vida non teño preocupacións ou inquedanzas numerosas , sen embargo , a miña principal inquedanza son os estudios , como seguramente lle aconteza a maioría dos meus amigos e xente da miña idade.
Xa que o rendemento destes dous cursos do Bacharelato será primordial e fundamental para o nosso futuro. Por exemplo a elección da carreira que máis nos guste ou apeteza , o traballo que queremos obter o futuro e dedicarnos moitos anos da nosa vida a el...
Leila 1D BACH
O que mais me chamou a atención de Florencio foron os lugares nos que se agochou durante aguerra civil porque estivo en moitos diferentes ciudades e países en moi pouco tempo
Os libros que lein en que recordó que mais me gustaron foron os nenos da variola que o recomendó moito e o lin este trimestre ,logo estaría retrincos que o debin leer en segundo da eso e duas vagoas por maquina que o lin en primeiro.
Unha inquedanza que teño ahora mesmo e a presión polas notas e se non cumplo o que se esperaban os meus país .
Daniel Rey Rostro 4ºB
David Romero Bernardo 4ºC ESO
1. Algo que me llamo la atención fue el exilio, ya que pensar que no solo le paso a muchas familias (por desgracia). Este exilio separó a muchas familias, y es algo que pasar a los 36 años no es nada fácil.
2. Non lin ningun libro de Florencio Delgado Gurriarán, pero muchas personas me han dicho que son increíbles.
3. Unha inquedanza na miña vida é a cuestión de poder pasar a vida sen as persoas que quero, se nun caso no que a vida puida levarme a separarme da xente que quero sería un trauma que non creo que poida superar.
1.-
Dada a súa militancia galeguista e incorporado á Fronte Popular, ao estalar a guerra civil o desasosego amedrentou a Florencio, que nun principio estivo agochado en varios lugares de Valdeorras e en Valladolid. En outubro de 1936, fuxindo por Portugal, logrou embarcar clandestinamente no Porto con destino a Bordeos. Viviu nesa cidade e en París, ata que en xaneiro de 1938 pasou á Barcelona republicana, onde se integrou na Subsecretaría de Armamento e despois no Servizo de Información Periférico do Estado Maior do Exército de Terra.
Chamóume a atención este framento xa que non cuadra no normal ou no concepto do home desa época porque, aunque sexa o lóxico, non é común que un HOME fuxa.
2.-
Non lin moitos libros en galego, bueno, tampouco en castelán, os únicos libros que lin en galego son os dos traballos de clase, e como creo que é moi común, non me acordo de moitos, pero gustoume moito o último que lin, que foi o de “Cantares gallegos” xa que conta mediante os versos a grandeza de Galicia e comenta a súa beleza.
3.-
Eu son unha persona que non se cuestiona moito as cousas e por iso non teño inquedanzas, igualmente falarei dunha das máis coñecidas “Que hai despois da morte?”, esta é a creo que a pregunta máis lonxeva sen resolver porque, obviamente ninguén a podido volver da morte e decir
“hey mira isto é o que pasa” e por iso e increiblemente intrigante o que habrá despois da morte.
Miguel Pérez-Roca García 3ºD
1-
Un dato que me chamou a atención e que Florencio é da zona de donde é a miña famila entón coñezco moi ben dos sitios dos que fala e me podo identificar cos seus orixes.
Ademais esa zona esta preto de castilla e león polo que no hay moitos poetas que sairán de ahí.
2-
Ao longo da miña vida so lin en galego os libros obrigatorios para a asignatura de galego.
Non recordo todos pero algúns que lin son: as horas roubadas, A caixiña dos rancores, As malas Mulleres, Memorias dun neno labrego, os nenos da variola…
O meu libro favorito sempre será os nenos da variola xa que penso que é unha historia que todos deberiamos ler e sobretodo os galegos para entender o noso pasado e as grandes fazañas que conseguimos. Ademais, o libro pareceme moi facil de comprender e adecuado para a nosa idade.
3-
A inquedanza mais grande que está presente agora na miña vida e averiguar que estudar cando acabe bacharalato.
Eu dende pequena sempre tiven claro que quería ser mestra para poder axudar a xente que necesita que lle resolvan as dúbidas. Tamén considero que se me da ben xa que teño paciencia e sempre intento explicar poñendome nos situación de como se fose eu a que non entende polo que penso como podería entendelo da mellor maneira. Ademas disto, encantanme os nenos e gustariame facerlles entender que unha nota non o define todo para que non pase como con algúns mestres que só se interesan e xuzgan por iso.
Ata este curso non o volvín a pensar pero agora xa non o teño tan claro porque non sei se me gustaría traballar sempre cunha mesma rutina e porque teño medo de cansarme diso.
Agora estou pensando se estudar algo relacionado co turismo, porque me gusta viaxar e coñecer culturas novas ou tamén penso en estudar algo que teña que ver coa economía porque se me da ben.
Para poder decicirme, este verán vou a informarme de todas a carreiras e vou a elexir según a que mais me guste.
Nuria Fernández Arias Nº6 1ºA BACH
1-Los proverbios que más me llamaron la atención fueron:
"Las cosas no valen por el tiempo que duran, sino por las huellas que dejan."
Esta frase me recuerda mucho al recurso simbólico del hueco dejado por el clavo en los poemas de Rosalía de Castro. Esto se explica través del símbolo del clavo que, valga la redundancia, dejaba un hueco que significa la nostalgia del dolor dejado por el clavo que evidentemente en cada poema tenía un trasfondo diferente.
"Si Dios nos creó con dos orejas, dos ojos y sólo una boca, es porque tenemos que escuchar y ver dos veces antes de hablar."
Me da que pensar porque es siempre lo que intento hacer yo. De hecho ya lo tengo comentado en algunas fichas de clase, que la importancia de pensar dos veces antes de actuar es crucial. No puedes juzgar algo a la primera de cambio, ya que puedes equivocarte y eso a mí no me gusta, aunque se aprenda de ello. Por eso mismo, en este caso ya me ha pasado de actuar antes de tiempo y equivocarme. Por eso digo ahora esto.
Mi frase es: actúa como quieras, ignorando el que dirán.
2-La fe es muy importante en el ser humano. Ya lo dicen los científicos, no hace falta tener fe en Dios. Puedes apoyar tu fe en cualquier otra cosa, por ejemplo en que conseguirás un buen trabajo. Por eso pienso que la fe va en conjunto del ser humano.
Dios es un ser todopoderoso, omnipotente, omnisciente y omnipresente. No hay nadie que se asemeje a él. No creo que alguna persona del mundo sea capaz de eso.
No creo que domine ninguno. El bien y el mal son conceptos muy relativos, y en las mismas personas sometidos a situaciones diferentes pueden ser lo mejor o lo peor. Ese es el ser humano.
Lo que me trastoca es aquellas personas que trazan líneas maniqueas diciendo esto es bueno y esto es malo, esto es blanco y esto es negro... Dependiendo del momento, la venganza, la ambición, la lujuria, la soledad, el miedo hay un montón factores que hacen que el ser humano se comporte de formas diferentes. Yo creo que nadie es bueno ni nadie es malo.
Yo no soy muy de películas, prefiero series. Por eso la última película que vi y que me ha hecho pensar bastante es la que vimos en clase. En la película thirteen, me sorprende el comportamiento de Ivy y el como pudo involucrar y traicionar a su "amiga" Tracy a ese mundo tan "asqueroso".
3-Sin duda me ha aportado mucho conocimiento. Además gracias a las fichas en las que las preguntas son de opinión personal me he abierto bastante y me ha ayudado a desahogarme por así decirlo aunque no me pase nada. Siempre es bueno abrir tus sentimientos, o al menos eso dicen.
Diego Couceiro Sánchez 1ºB Bach. Nº6
Chamame a atención o feito de pasar por unha experiencia tan traumática como pode ser una guerra e quedar coma refuxiado e seguir coa tua vida.
Libros en galego:
Os vellos non deben namorarse
Duas Bagoas Por Maquina
Os Outros Feirantes
Medo Aos Cans que din que non morden
Creo que todos diriramos as notas. E un momento no que todos estamos inquietos por o que pode pasar.
Paula somoza prado
2A
N30
O exilio xa que eu sempre me interesei por estas causas xa que como debbia ser a tua vida de mala para ter que exiliar
Xenlleiras
-menu de enganos este foi o que mais me gustou
As malas mulleres
A casa do formoso
Cantares galegos
Algo que nestes dias me intrigan son as nota sua que nalgunha asignatura vou mais custo e quereria poder disfruta o vera tranquilo sen ter que estar pensando en que vai ser os apontamentos de esas asignatura como me quede
alejandro orgeira beiro 1d bach
O dato que máis marcoume foi que logrou escapar da guerra civil xa que nesa época era moi difícil e tivo que ser moi valente. Entre moitos libros destaco "mitos gregos", "dúas bágoas por máquina" pero o que máis marcoume foi "dúas bágoas por máquina". A día de hoxe meu amigo Daniel pensou que ía sacar un sete en matemáticas debido a que no primeiro control un cinco e púxose moi triste porque quería un nove pero hoxe déronnos as notas dos exames e meu amigo Dani sacou un dous cando el esperaba ata un oito!!!! O caso é que agora meu amigo está ainda máis triste e dame moita pena porque esforzouse moito e non merecía esa nota. Por sorte na avaliación sacou un 5. :)
Nicolás Dono Durán nº6 3ºC ESO
1.- Chámame a atención o feito de que Florencio, aínda que estaba en México, seguía loitando polos ideales galegos "desde a distancia" coas contribucións que se mencionan na biografía (fundou o Padroado da C. Galega e as revistas Saudade e Vieiros e representou na delegación mexicana en Galeuzca). Iso demostra o amor que tiña pola terra e que non se olvidaba de ela nin estando a moitos quilómetros alonxado dela.
2.- Ao longo da miña vida teño lido algún que outro libro en galego, iso sí, a maioría son os libros obligatorios de cada avaliación en lingua galega. Algúns deses libros foron "Marea Negra", "Dúas Bágoas por Máquina" ou, recentemente, "Cantares Gallegos". Sin embargo, o que máis me gustou foi un que nads tiña que ver coa asignatura de lingua galega, "Marcopola, a Illa Remeira". O lin varias veces de pequeno, e todas esas veces encantoume.
3.- Agora mesmo non hai moitas cousas que me manteñan inquedo, pero si hay algunhas. O que máis me incomoda e que, sobre todo, ponme a pensar moito (ás veces de máis) e todo o tema do futuro. ¿Qué vou facer? ¿Cómo vai ser a miña vida cando teña uns anos máis e teña que traballar e vivir só? ¿Terei a vida feliz e sen problemas que todos desexamos? ¿Cando falten os meus pais, cómo me sentirei? ¿Manterei ós amigos que máis feliz me fan agora máis tarde? Todas esas son preguntas que eu me fago na miña mente. Estas preguntas non rondan a miña cabeza continuamente, pero cando o fan poñenme a pensar (bastante) e a darlles moitas voltas. Fóra do tema do futuro que acabo de mencionar, non hai máis cousas que me incomoden ou me manteñan inquedo neste momento da miña vida.
Lucas Chas Martí, 3ºD ESO, Nº7.
1. Un dato que me chamou a atención é que escapase da guerra e paréceme un acto moi valiente
2. Memorias do Silencio, Europa express, Marea negra e O Meu Nome é Skywalker. O que mais me gustou foi memorias do silencio pola sua historia que parecíame moi intrigante
3. Unha inquedanza que é moi recurrente nos menús pensamentos e que voy ser no futuro ou a que me dedicarei, xa que eu son moi indeciso e cóstame moito pensar no futuro e paréceme frustrante as veces.
Daniel Mourelo Fernández N18 3ESO D
El dato que mas me llamó la atención, sin contar toda su historia con los exilios y las guerras fue el de que él mismo aprendiese a
leer en gallego con libro aires da miña terra, me parece interesante por el echo de que en esa epoca no era tan común el gallego.
Los libros en gallego que lei fueron los obligatorios por el colegio y el que más me gusto fue el de a vida secreta das mulleres planta.
Mi inquietud ahora mismo es saber como va a ser el año que viene, ya que mucha gente dice que requiere mucho esfuerzo, otra que es un curso
"llevable" y otra que dice que es muy facil. Estoy preocupada ya que todo lo que haga ese año puede condicionar o mi futuro y mi media
Paloma 4 ESO
sorprendeume moito que fora indultado dos seus cargos, xa que nas politicas da epoca non adoitabase ser moi benevolentes
ao longo da miña vida lin moitos libros na nosa lingua, pero o que mas gustoume sen dubida foi a lingua das bolboretas que trata dun cativo moi especial chamado moncho
nestes dias que corren, preocupame moito o ascenso do real club deportivo de la coruña a 2 division. Pra min o depor el algo moi importante, e apenariame moito se non consigue voltar a 2 division do futbol español. Penso que nos ultimos anos, hemos tido moi mala sorte, e que xa e hora de que a sorte volva a sorrirnos
Hugo.R,A
4a e.s.o
Un dato que me llamo la atención fue cuando en el año 1958 a comisión de cuidadora de responsabilidades políticas le concedieron un indulto Florencio comenzó a pensar en la posibilidad de viajar a Valdeorras…
No suelo leer muchos libros en gallego salvo que sean del cole así que uno de los que más me gustó fue o merlo branco , ya que me pareció. Muy divertido.
Agora mesmo as miñas inquedanzas tiran maiz para os exmenes xa que e una epoca moi estresante para min , tamen solo tener moitas inquedanzas polo que poidan pensar de min o os meus pais , creo q todos teñemos nuestras inquedanzas ainda que se poidan solucionar
Carlota Garcia Ponte 2A
Un dato que me llamo la atención fue cuando en el año 1958 a comisión de cuidadora de responsabilidades políticas le concedieron un indulto Florencio comenzó a pensar en la posibilidad de viajar a Valdeorras…
No suelo leer muchos libros en gallego salvo que sean del cole así que uno de los que más me gustó fue o merlo branco , ya que me pareció. Muy divertido.
Agora mesmo as miñas inquedanzas tiran maiz para os exmenes xa que e una epoca moi estresante para min , tamen solo tener moitas inquedanzas polo que poidan pensar de min o os meus pais , creo q todos teñemos nuestras inquedanzas ainda que se poidan solucionar
Carlota Garcia Ponte 2A
1. Despois de ler esta pequena biografía, resalta un dato que che chamou a atención e di o motivo.
Sorprendeume que despois de ser exiliado a México seguise tan comprometido con Galicia e pensei na saudade que tiña que sentir pola nosa terra.
2. Fai unha listaxe dos libros en galego que tes lido ó longo da túa vida e di o que máis che gustou ata agora.
Non recordo todos pero vou es cribir os últimos e que pensó que foron os que mási me gustaron:
- HÉCTOR CAJARAVILLE, A caixiña dos rancores, Ed.
- MARÍA SOLAR, As horas roubadas, Ed. Xerais
- MARILAR ALEIXANDRE, As malas mulleres, Ed. Galaxia
3. Escribe un texto de 5 liñas ou máis en galego onde expreses algunha inquedanza que tes nestes momentos na túa vida.
Unha inquedanza que teño nestes momentos é disfrutar este verán coma ningún outro, para así chegar ao novo curso con moita enerxía para empezar. Este verán quero traballar coma monitora de vela nos campamentos e sacarme o título +para levar una motora, tamén quero entrenar e facer deporte, mais tamén quero ir á praia coas miñas amigas e facer algo especial. En resume. Teño moito que facer no verán pero eu pensó que poderei facelo.
Soledad Mallo 1ºB DE BACH
ALUMNAS/OS que comentaron esta ENTRADA (7 de junio, 22:30 hrs):
72. Martín, 3ºD
73. Paloma, 4º ESO
74. Hugo R., 4º A
75. Daniel M., 3ºD
76. Lucas, 3ºD
77. Nicolás, 3ºC
78. Alejandro, 1ºD BAch
79. Paula, 2ºA
80. Diego, 1ºB Bach
81. Carlota Gª, 2ºA
82. Nuria, 1ºA Bach
83. Miguel, 3ºD
84. David, 4ºC
85. Daniel, 4ºB
86. Leila, 1ºD Bach
87. Adrián, 3ºC
De su biografía me llamó la atención que se exilió a México por sus ideas diferentes y en ese país siguió luchando por Galicia, como creador de las revistas "Saudade" e "Vieiros".
Algunos de los libros escritos en gallego que leí son: "Bala Perdida", "Camiño Perigoso", "Contos por palabras", "Cámbiache o conto" y "Formigas".
Me gustó mucho Camiño Perigoso, ya que fue muy interesante porque narraba todo lo vivido por una niña al adentrarse en una valiente misión para encontrar a su padre, que luchaba por sus derechos en "As Irmandiñas"
Nestes intres síntome un pouco cansa, porque rematei os exames e teño moitas ganas de que chegue o verán para ir á praia, de vacacións coa miña familia, e ir a campamentos coas miñas amigas. En definitiva, aproveitar os tempos de lecer para ler, pasear, facer deportes, estas cos meus amigos, avós, de festas na aldea....
Lucía. Nª. 10.2º A ESO
Unha das cousas que mais me chamaron a atención foi que aprendeu galego de forma autodidacta lindo aires da miña terra. Sorprendeume porque para min aprender galego é dificil, e que el o faga lindo un libro pareceme impresionante.
Os libro qye me lin en galego son : europa expres, rubicundo, memorias do silencio, contando nove estrelas, e alguns mais, todo os que me lin mandaronmos no colexio. Normalmente os libros que mandan no colexio non soen ser interesantes, pero hai dous que encantaronme; europa expres e memorias do silencio.
Hai moitas cousas que quero facer nun futuro, pero o que mais ganas teño e de irme a Estados Unidos ou Canadá, desde pequena tiven claro que querria ir a algún n sitio durante un ano a outro pais, para min é unha experiencia que axuda moito no ingles e no desenvolvemento a hora de relacionarse. Eu lle recomendaria a todos o xóvenes coma min que fangan experiencias as novas, que conozcan mundo, etc.
Ana Catalina Puebla Martin; 3ºC ESO; Nº23
O que mais me chamou a antencion foi sus manera de aprender o galego .
Libros que Lin:
O merlo branco
Europa exprés
Cantares gallegos
Rubicundo
Memorias do silencio
Algo que quero facer no meu futuro e viaxar por todo o mundo , conocer novas culturas,nova xente ,novos lugarres,novas relixons…
Encantariame ir a africa ver a vida dende otro punto de vista , tamen ir a un safari e ver como se comportan os animais salvaxess na sua habita .
Ouro sitio que teño moitas ganas de visitar son Marruecos e India xa que me encantaria coñeccer as novas culturas e tradicions de esos lugares , teñen uns aisaxes moi bonitos e que valeria a pena ver unha vez na vida
PATRICIA MUÑOZ MERELAS 3C 19
O que mais me chamou a antencion foi sus manera de aprender o galego .
Libros que Lin:
O merlo branco
Europa exprés
Cantares gallegos
Rubicundo
Memorias do silencio
Algo que quero facer no meu futuro e viaxar por todo o mundo , conocer novas culturas,nova xente ,novos lugarres,novas relixons…
Encantariame ir a africa ver a vida dende otro punto de vista , tamen ir a un safari e ver como se comportan os animais salvaxess na sua habita .
Ouro sitio que teño moitas ganas de visitar son Marruecos e India xa que me encantaria coñeccer as novas culturas e tradicions de esos lugares , teñen uns aisaxes moi bonitos e que valeria a pena ver unha vez na vida
PATRICIA MUÑOZ MERELAS 3C 19
O que máis me chamou a atención foi a tradución da poesía francesa ao galego, paréceme
interesante que traducese a súa obra e que perfeccionara o seu galego. A verdade, é que no lín moitos libros en galego na miña vida aparte dos do colexio. Aínda que non me acordo moi ben, algúns deles foron:Europa expres, Cantares Gallegos, Memoria do silencio, o meu nome é Skywalker, Cando petan na porta pola noite...mais o meu favorito é Memoria do silencio. Unha inquiedanza que teño é sobre a guerra de Ucrania por como nos pode afectar en moitos aspectos na nosa vida e na nosa sociedade.
Icía Idiart Castro
3°C E.S.O N°13
1.Sorprendeume que fose escritor e político e mais na sua época.
2.No me gusta ler libros en galego pero si gustame hablalo i escoitalo.
3.A miña experiencia é xogarme o meu verán polas miñas notas contando relixión e tamen lingua que non se pode aprobar nadie pola sua dificultad e a cantidade que entra no exame.
Diego Romero Bernardo 1.D eso
1.- A min o que mais me chamou a atención foi que Florencio aprendeu a falar galego por si mesmo, de forma autodidacta, tan so lendo o libro “Aires da miña terra”, sorpréndeme moito porque eu, ainda sendo galega, paréceme un idioma moi complicado e mais aprendelo so lendo un libro.
2.- • rubicundo
• o meu nome e skywalker
• contando nove estrelas
• europaexpres
• memorias do silencio
A min os que mais me gustaron foron memorias do silencio e europaexpress.
3.- Nestes momentos da miña vida unha das miñas inquietudes e que me deparara o futuro que vai ser da miña vida cando sexa maior.
Almudena Alonso López N°1 3ºC
1. Unha cousa que chámame a atención é a cantidade de lugares aos que te que ir polas cousas que lle pasan.
2. Agora non me acordo de todos os libros que leín en galego pero o libro en galego que máis gustoume foi “o meu nome é Skywalker”
3. Nestos momentos da vida estou moi ben e non teño ningunha inauedanza, soi unha nena moi feliz e teño unha vida maravillosa polo tanto eu creo que non teño nada polo que preocuparme pero o que máis medo teño na vida e a miña maior inquedanza é algun día quedarme sola e sen nadie ao que acudir ou que me faga feliz.
Irene López Novás. 2A ESO. N16
1. Un dato que me chamou a atención foi o cambio que pegou de vender productos a ocupar altos cargos, xa que pasou de cargo pequenos a altos en pouco tempo. Outro dato que me chamou atención foronas suas viaxes, a pesar que algunha foran escapando da guerra, xa que en todos os lugares el tiña traballos de alto cargo.
2. Eu non son unha persoa que lee moito, e os libros que lin en galego son os que nos mandaba o colexio como por exemplo o deste ano ``O merlo branco´´ ou o de anteriores cursos.
3. Nestes momentos da miña vida non teño ningunha inquedanza, xa sexa na miña vida persoal ou na miña vida dentro do colexio.
Kevin Suarez Parga Nº26 2ºD
Xenlleiras.
-menu de enganos este foi o que mais me gustou sen dubida
As malas mulleres
A casa do formoso
Cantares galegos
Algo que nestes dias me intrigan son as notas xa que nalgunha asignatura vou mais xusto e quereria poder disfruta o veran sen ter que estar pensando en que vai ser da miña vida estudiantil.
LARA VARELA 1Dbac
1)
Me sorprendió que en México siguiese luchando por el ideal galleguista como creador de las revistas Saudade e Vieiros.
2)
No me acuerdo exactamente de todos los libros en gallego que me leí,pero hay uno que me leí que me sorprendió bastante, su título es “Dúas bagoas por máquina”.
3)
Agora mesmo teño moita intriga polas notas,
tanto da terceira avaliación, como da final.
Tamen teño moitas ganas de vacacións,
o curso cansa moito e quero ter un moi bo verán coa miña familia e os meus amigos.
Irene Seoane Fernández Nº29 2ºA
ALUMNAS/OS que comentaron esta ENTRADA (7 de junio, 23:59 horas):
88. Soledad, 1ºB Bach
89. Diego, 1ºD
90. Icía, 3ºC
91. Patricia, 3ºC
92. Ana C., 3ºC
93. Lucía, 2ºA
94. Irene S., 2ºA
95. Lara, 1ºD Bach
96. Kevin, 2ºD
97. Irene L.N., 2ºA
98. Almudena, 3ºC
1.- Lo que más me llamó la atención leyendo la biografía de Florencio Delgado, es el hecho de que a pesar de que pasó poco tiempo viviendo en su Galicia natal, ya que primero debido al trabajo de su padre vivió en otras comunidades autónomas y después a causa de la Guerra Civil se vio forzado también a marcharse a Portugal y Francia y posteriormente a exiliarse a México, éste siempre defendió y luchó por la lengua gallega y la cultura gallega, aunque todo ello lo realizara desde la distancia, no olvidando por ello sus raíces y orígenes.
2.- Os Minimortos, Rapunzel con piollos, O raposo e a mestra, O trompetista e a Lúa, Unha rosa e unha rosa, Álvaro e Álvaro, O meu nome é Skywalker….El que más me gusto fue éste último porque trata de los más desfavorecidos y como se ve a los ojos de una niña.
3.- A miña maior inquidanza agora mesmo son os cambios que me agardan nun futuro próximo, seguramente terei que marchar da Coruña en setembro e irme a vivir a Ávila dous anos, estou moi triste porque teño que deixar atrás e meu colexio, os meus amigos, os lugares que coñezo e vivir noutra ciudade que non coñezo, empezar noutra escola e facer novos amigos, pero tómoo como unha experiencia máis na vida e espero adaptarme sen problemas e que sexa algo positivo para min.
Laura 1º B ESO nº 11
En cuanto a la vida de Florencio Delgado Gurriarán me llamó la atención que tuvo que escapar de Galicia y fue perseguido por sus ideales políticos republicanos y por defender la lengua y al pueblo gallego. Ayudó mucho a los refugiados. Esto dice mucho de él
Uno de los libros que más me impactó es el de "malas mulleres" de Marilar Aleixandre porque te hace ver cuánto hemos mejorado en derechos las mujeres. Ahora podemos estudiar en la universidad, formarnos y no solo dedicarnos a las cosas de casa o a tener hijos
Cómo ha mejorado en general los derechos de las personas y los juicios justos
Me gustó también el de "Os Vellos non deben de namorarse" por gracioso y "O agredo da casa de Formoso", muy de intriga
O que máis me inquieta agora é o revolto que está o mundo. As guerras, como a de Ucrania. Como sente que é igual que nos. Europeos, occidentales, e están morrendo polo capricho dun tolo como é Putin. Como os netos e bebés escaparon de aló cos seus pais, outro moraron no intento. As bombas sobre hospitais. A xente vivendo no metro. Espero que termine o antes posible
María Sánchez Antolín 1ºC Bachillerato
1.Chámame a atención que o quieran homenajear no día das letras galegas.
2. -Europa Exprés.
-O Misterio de as badaladas.
-Cantares Galegos.
-Rubicundo.
3. A miña inquedanza niste momento eh que me dé a media para poder aprobar todo, pero sobre todo que me da a media para aprobar galego .
ALBA CADAVEIRA ARES 3ºA Nº8
2- Lin varios libros pero o que mais me gustou foi un que se chama “Chamade Simbad” que vai dun neno con un abuelo que ten alzheimer.
3- Unhas das inquedanzas mais grandes que teño actualmente son todas as enfermidades que estan aparecendo nestes últimos anos xa se que se levou consigo a moitas persoas.
ANDREA TORRADO VARELA 1°bachA
Un dato que chamou a miña atención foi que ao chagar a México, dedicouse á venda de produtos como fertilizantes, zapatos finos, aceite, pólizas de seguros… chamoume a atención xa que pareceme raro que una persoa importante se haxa dedicado a eses traballos humildes, con lo que conseguiu máis tarde.
Os libros que lin en galego foron:
-Os nenos da varíola.
-Memorias dun neno labrego.
-O Raposo e a mestra.
-O segredo da casa de Formoso
-(Non recordo o nome) iba sobre como no futuro a terra estaba case agotada e vivían en cupulas para poder respirar e un grupo de amigos destapan a realidade.
Lin moitos mais pero no me acordo dos nomes.
o meu libro favorito é o último.
Una inquedanza que teño é sobre que estudar cando sea maior, é un tema que estou bastante perdido xa que no encotro nada que realmente me chame a atención e a maioria de nenos da miña idade xa o teñen claro e é algo que me volve loca a cabeza porque penso que vai chegar un momento onde o teña que decidir si ou si e non sei se o vou teñer elexido o en cambio vou seguir perdido pero bo, eu penso que aún teño tempo e pensar con tranquilidade.
Nicolás López Fiaño
4ºC
Lo que me llamó la atención de la biografía de Florencio Delgado es que provenía de una familia adinerada que hablaba español en ese momento, pero su familia no. Durante su vida escribió poemas en defensa de la lengua gallega, e incluso en algunos poemas insultó o se burló de los que rechazaban la lengua gallega y hablaban un castellano, lleno de modismos gallegos. Tengo muchos libros en gallego en casa. Muchos de ellos ya pertenecían a mis padres. Algunas de ellas son obras de ilustres autores gallegos como Castelao, Rosalía de Castro, Alvaro Cunqueiro o Neira Vilas. El último libro que leí fue El viejo no debe enamorarse de Castelao. Izlasīju arī Rozālijas Cantares Gallegos un Neiras Vilasas Memorias dun neno labrego. Quotes grāmatas galīsiešu valodā, ko esmu lasījis, ir Xabier DoCampo El misterio de las belladas, Yañez Casal La vida complicada de Vieito Viqueira va Mi nombre es Skywalker en Fernández Paz. Destacaría O segredo da casa del Formoso de Cajaraville como uno de mis favoritos por el misterio detrás de la historia.
En cuanto a mis preocupaciones en estos días, creo que lo que más me preocupa es la situación por la que atraviesa el mundo, la situación de guerra y todas las complicaciones que ha causado a las personas del mundo: refugiados, muerte, miseria, económica. . A un nivel más personal, me importa salir bien en mi trabajo, estudiar, sacar buenas notas y mantener buenas relaciones con mi familia y amigos porque creo que esa es la base de nuestra felicidad.
Diego Romero 2B eso
1)
Nun acto celebrado en outubro de 1979 foi nomeado socio de honra do Instituto de Estudos Valdeorreses. E o 6 de setembro de 1981 recibiu no Barco a medalla de académico correspondente da Real Academia Galega. Porque é moi dificil que che den unha medalla da REAL ACADEMIA GALEGA.
2)
O principito.
O atlas dos dinosaurios.
O guiness worlds records.
Os xigantes mariños.
3)
NON TEÑO NINGUNHA.
HUGO, 28, 1ºA de ESO.
Publicar un comentario